رخساره های سنگی و محیط رسوبی بخش قدیر از سازند نایبند در منطقه معادن زغالسنگ پروده، شرق ایران مرکزی

Abstract

نهشته­های بخش قدیر از سازند نایبند در خاور ایران مرکزی گسترش بسیار زیادی دارند. بررسی رخساره­های سنگی و محیط رسوب­گذاری بخش قدیر از سازند نایبند به سن تریاس فوقانی در بلوک طبس در خاور ایران مرکزی، منجر به شناسایی نهشته­های دشت ساحلی، دلتایی و دریای باز شده است. با توجه به شواهد صحرایی، ویژگی­های رخساره­ای و شکل هندسی لایه­ها، این بخش از دو رخساره سنگی سیلیسی و کربناته تشکیل شده است. رخساره­های آواری شامل 4 رخساره ماسه‌سنگی (دانه‌متوسط) Sr، Sh، Sp و St و 3 رخساره سنگی دانه‌ریز Fl، Fm، (Sr)Fl /(Fl)Sr و یک رخساره زغالی (C) است. رخساره­های کربناته نیز در اندازه دانه‌درشت (کلسی‌رودایت) و دانه‌متوسط (کالک‌آرنایت) شناسایی شدند. با توجه به مطالعات صحرایی، آزمایشگاهی و شناسایی رخساره­های سنگی، محیط­های دشت ساحلی، دلتایی (شامل دشت دلتایی، بخش بالایی جلو دلتا، بخش انتهایی جلو دلتا و پاشنه دلتا)و دریای باز برای بخش قدیر شناسایی شد که این بخش از سازند نایبند تحت نفوذ جریان‌های جزرومدی قرار گرفته است.