تأثیر کم آبیاری تنظیم شده و کم آبیاری ناقص ریشه بر خصوصیات کمی و کیفی توت فرنگی

Abstract

آگاهی از تأثیر تنش کم آبی بر کمیت و کیفیت گیاه توت فرنگی به منظور مدیریت آبیاری و محصول ضروری است. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر کم آبیاری تنظیم شده و کم آبیاری ناقص ریشه روی خصوصیات کمی و کیفی گیاه توت فرنگی در سال 1391 در یکی از مزارع توت فرنگی شهرستان بابلسر انجام شد. 3 تیمار آبیاری مطالعه شد: آبیاری کامل، کم آبیاری تنظیم شده و کم آبیاری ناقص ریشه در سطح 75% نیاز آبی گیاه. پژوهش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. آبیاری تا رسیدن رطوبت خاک به نقطه ظرفیت زراعی ادامه پیدا می کرد. با داشتن منحنی رطوبتی خاک و اندازه گیری مکش خاک به وسیله تانسیومتر وضعیت رطوبت خاک تعیین شد. عمق آب آبیاری طی کل فصل آبیاری در تیمارهای آبیاری کامل و کم آبیاری به ترتیب 341 و 256 میلی متر بود. بررسی اثر تیمارها با اندازه گیری خصوصیات کمی و کیفی نمونه های میوه در مرحله رسیدگی انجام شد. از نظر خصوصیات کمی صفات وزن تر، وزن خشک، سطح برگ، شاخص سطح برگ و عملکرد در تیمار آبیاری کامل به طور معنی داری بیشتر از تیمارهای کم آبیاری بود. در مقایسه صفات کیفی اسید قابل تیتر، اسیدیته و شاخص طعم میوه اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد. مقدار قند کل و آنتوسیانین در تیمار کم آبیاری تنظیم شده به طور معنی داری بیشتر از دو تیمار دیگر بود. با در نظر گرفتن صفات کمی و کیفی، روش کم آبیاری ناقص ریشه نزدیک ترین نتایج به تیمار آبیاری کامل را دارا بود. در شرایط استان مازندران استفاده از این روش برای به حداقل رساندن تلفات کمی و افزایش کیفیت میوه ها در شرایط تنش آبی توصیه می شود.