Abstract

در خلال عمده بحران های بین­المللی، آمریکا یا بازیگر اصلی بحران بوده و یا در پرتو مداخله سازمان ملل، فعالیت نموده است. بنابراین سؤال اصلی مقاله آن است که منطق رفتاری ایالات متحده در مدیریت بحران­های بین­المللی از چه الگویی تبعیت می­کند؟ محققان، داده­های پروژه بین­المللی «آی.‌سی.‌بی» را با الهام از ایده تاریخ کاربردی، تحلیل و به طراحی الگوی مورد نظر پرداخته‌اند. یافته‌های مقاله نشان می دهد تهدید­های نفوذ، خسارت شدید، خسارت نظامی محدود و تهدید سیاسی بیشترین فراوانی را در بحران­های آمریکا به عنوان بازیگر بحران داشته است. تکنیک غالب آمریکا در بحران­های مبتنی بر تهدید نفوذ (به عنوان فراگیرترین بحران فراروی آمریکا) عدم خشونت بوده است. همچنین آمریکا در هیچ­یک از بحران‌هایی که شورای امنیت مسئول رسیدگی‌ بوده، «بی­فعالیت نبوده» اما رویکرد غالب آن، «فعالیت سطح پایین» بوده است. مقاله نتیجه می­گیرد: تهدیدهایی همچون تهدیدهای فرهنگی، یا اقتصادی فاقد پتانسیل لازم برای ایجاد یک بحران بین­المللی برای آمریکا است.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call