شیوع تاکی دیس ریتمی در بیماران مبتلا به حمله حاد بیماری مزمن انسداد ریه در بخش اورژانس؛ یک مطالعه مقطعی

Abstract

مقدمه: ببیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه به دلایل متفاوتی نظیر هیپوکسی، هیپرکاپنی، اسیدوز تنفسی، آلکالوز تنفسی و متابولیک، هیپوکالمی، بیماری ایسکمیک قلبی و کورپولمونل و همچنین مصرف داروهایی نظیر تئوفیلین و بتا آگونیستها در خطر بروز تاکی دیس ریتمی هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان شیوع انواع تاکی دیس ریتمی در حمله حاد این بیماری طراحی شده است. روش کار: در این مطالعه مقطعی، بیمارانی که با تشخیص حمله حاد بیماری مزمن انسدادی ریه به بخش اورژانس مراجعه کرده بودند از جهت شیوع تاکی دیس ریتمی در نوار قلبی بدو ورود و توزیع آن بر اساس سن، جنس، سابقه بیماری زمینه ای، سابقه مصرف مواد و سیگار، سابقه بستری قبلی و مرگ و میر مورد مطالعه قرار گرفت. داده ها با نرم افزار آماری SPSS-21 آنالیز شد و 05/0 > p به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. يافته ها: 292 بیمار با میانگین سنی 11/12 ± 35/67 سال مورد ارزیابی قرار گرفتند (6/72 درصد مرد). شیوع دیس ریتمی معادل 138 بیمار (3/47 درصد) بود. ریتم سینوسی نرمال و تاکی کاردی سینوسی به ترتیب با فراوانی 7/52 و 6/35 درصدی، شایعترین ریتم های زمینه ای بودند. شیوع تاکی دیس ریتمی ها به طور معنی داری در بیماران با سابقه مصرف مواد مخدر (049/0 = p)، مصرف سیگار (011/0 = p) و دارای بیماری زمینه ای (017/0 = p) بالاتر بود و از نظر سنی (240/0 = p)، جنسی (062/0 = p) و وجود سابقه بستری قبلی (159/0 = p) تفاوتی در این خصوص روئیت نشد. در نهایت (7/93 درصد) 268 بیمار از بخش اورژانس ترخیص شدند و 18 نفر (3/6 درصد) مردند. شیوع تاکی دیس ریتمی ها در فوت شدگان 78/77 درصد در مقابل 78/44 درصد در بیماران ترخیص شده بود (007/0 = p). نتيجه گيری: بر اساس یافته ها، شیوع کلی تاکی دیس ریتمی در بیماران مبتلا به حمله حاد بیماری مزمن انسدادی ریه در مطالعه حاضر معادل 3/47 درصد بود. شایع ترین تاکی دیس ریتمی ها به ترتیب عبارت بودند از تاکی کاردی سینوسی، فیبریلاسیون دهلیزی، تاکی کاردی دهلیزی چند مرکزی و ریتم ایدیوجانکشنال. شیوع تاکی دیس ریتمی در افرادی فوت شده، با سابقه مصرف سیگار و مواد مخدر و همچنین دارای بیماری زمینه ای به طور معنی داری بالاتر بود.