Abstract
در دهه‌های اخیر به دنبال گسترش بی‌رویه کالبدی شهرها و نقش پررنگ عامل اتومبیل، جوامع شهری به تدریج شاهد تنزل کیفیات محیطی و فضایی در امر تعاملات، همبستگی و انسجام اجتماعی شده است. انسجام اجتماعی مورد قبول واقع شدن تفاوت‌های فرهنگی و هویت بومی است که در نهایت به یک سرمایه فرهنگی قوی می‌انجامد. امروزه جنبش پیاده-راه‌سازی به دنبال تقویت حیات اجتماعی، هویت بومی و تحقق شهری انسان‌محور در کانون توجه برنامه‌ریزان و طراحان شهری جای گرفته است. تحقیق حاضر با هدفی کاربردی و ماهیتی توصیفی-تحلیلی سعی در تحلیل تطبیقی امکان‌سنجی ایجاد پیاده‌راه در معابر موجود در بافت مرکزی شهرهای نقده و قروه با هدف تقویت هویتبخشی، انسجام و همبستگی اجتماعی را دارد. شیوه‌های گردآوری اطلاعات مبتنی بر روش‌های اسنادی-کتابخانه‌ای و بهره‌گیری از روش‌های مشاهده، مصاحبه و وارسی میدانی می‌باشد. جامعه آماری و حجم نمونه تحقیق مشتمل بر دو گروه متخصصین حوزه علوم شهری و شهروندان بومی می‌باشد. جهت تجزیه و تحلیل کمی نیز از آزمون‌های کولموگروف-اسمیرنوف، همبستگی پیرسون، آنتروپی شانون و کوکوسو بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از آزمون پیرسون حاکی از آن است که بین دو مولفه پیاده-راه‌سازی و تقویت انسجام و هویت شهری ارتباط همبستگی مثبت و قوی وجود دارد. همچنین طبق روش آنتروپی شانون، مولفه‌های ارتقای فضاهای جمعی و شرایط توپوگرافی به ترتیب با وزنهای 3985/0 و 002/0 بیشترین و کمترین سطح اهمیت و اولویت را در میان سایر مولفه‌ها به خود اختصاص داده‌اند. طبق نتایج روش کوکوسو نیز، بافت مرکزی شهر نقده با ضریب نهایی 252/4 در وضعیت مطلوب‌تری نسبت به بافت مرکزی شهر قروه با ضریب نهایی 83/1 در امر امکان-سنجی پیاده‌راه‌سازی جای گرفته است .واژگان کلیدی: پیاده‌راه، هویت و انسجام اجتماعی، بافت مرکزی، نقده، قروه
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
