Abstract
هدف از تغییر قوانین بازار سرمایه ایجاد انگیزههای بیشتر برای سرمایهگذاران بالقوه و بالفعل است. در کشورهای در حال توسعه همچون ایران به منظور شفافسازی اطلاعات مالی و فرهنگسازی سرمایهگذاری در بورس اوراق بهادار، تدوین قوانین و مقررات الزامکننده افشاء اطلاعات مالی شفاف، از الزامات است. ضرورت تدوین قوانین و مقررات مرتبط با بورس اوراق بهادار حمایت از حقوق سرمایهگذاران، ساماندهی و حفظ و توسعه بازار سرمایه است. هدف از انجام این پژوهش، شناخت نقش قوانین و مقررات حاکم بر بورس اوراق بهادار تهران (قانون بازار اوراق بهادار مصوب، 2005) بر رفتار تحلیلگری تحلیلگران مالی است. در این پژوهش به مطالعه تحلیلی رفتار تحلیلگران مالی در بورس اوراق بهادار تهران در طی دو بازه زمانی 2000 الی 2005(قبل از تصویب قانون بازار اوراق بهادار سال 2005) و سالهای 2006 الی 2011 (بعد از تصویب قانون بازار اوراق بهادار سال 2005) پرداخته شده است. به همین دلیل، رفتار تحلیلگران مالی بر مبنای خطای پیشبینی، پراکندگی پیشبینی و تعداد پیشبینی مورد مطالعه قرار گرفته است. شرکتهای مورد مطالعه در این پژوهش را شرکتهای عضو گروه صنعت سرمایهگذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در برگرفته و اطلاعات مربوط به متغیرهای پژوهش با استفاده از تحلیل رگرسیون چند متغیره پانلی و پولی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر این است که، تفاوت معناداری در خطای پیشبینی سود وجود ندارد که این می‌تواند نشانگر شرایط خاص اقتصادی و سیاسی حاکم بر کشور در جهت ایجاد ابهام در محیط اطلاعاتی و عدم اطمینان محیط کسب و کار باشد. این قانون توانسته است که بر پراکندگی پیشبینی تحلیلگران اثر مثبت داشته که این امر نشان دهنده ابهام در محیط اطلاعاتی تحلیلگران است. تعداد پیشبینی تحلیلگران هیچ تفاوت معناداری نسبت به اجرای این قانون نداشته، دلیل آن می‌تواند ابلاغ مقررات افشای فوری اطلاعات در سال 2001 توسط شورای بورس باشد که تعداد پیشبینی را تحت تأثیر قرار داده است. در نتیجه، بعد از تصویب قانون بورس اوراق بهادار سال 2005 رفتار تحلیلگران از لحاظ پراکندگی پیشبینی، تحت تأثیر قرار گرفته است.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
