Abstract
پژوهشهای اخیر نشان داده که در یادگیری زبان دوم، سازههای اضطراب و کمالگرایی به عنوان عاملهای مهمی در عملکرد زبانآموزان نقش دارند. در مقالة حاضر، تعداد 400 زبانآموز انگلیسی 15 تا 30 ساله که در مؤسسههای آموزشی خصوصی زبان انگلیسی شهر تبریز و در ایران نامنویسی کرده بودند، شرکت داده شدند. سطح مهارتهای زبانی شرکتکنندگان در محدوده بالاتر از اندازة متوسط بود که با برگزاری آزمون تعیین سطح (آزمون استاندارد ای.سی.تی.اف.ال)، پیش از شروع کلاسها، به وسیلة استادهای مؤسسه مشخص گردید. برای برآورد میزان کمالگرایی، اضطراب و خودهای زبان دوم به ترتیب از مقیاس کمالگرایی چندبعدی (Hewitt & Flett, 1991)، مقیاس اضطراب زبان خارجی (Horwitz et al., 1986) پرسشنامة چهارقطبی هویتی تایلور (Taylor, 2010) بهره گرفته شد. پیشرفت زبانآموزان، با توجه به نمرههای آزمون پایانی آنها سنجیده شد. نتیجة پژوهش حاضر نشان داد که کمالگرایی با اضطراب رابطه معناداری دارد و رفتار کامل زبانآموزان کمالگرا در گسترة فردی و اجتماعی میتواند آنها را مضطرب سازد. این امر افزون بر اضطراب فراگیران، هویت آنها را نیز تحت تأثیر قرار میدهد؛ بهگونهای که اعتماد به نفس پائینتر زبانآموزان بر یادگیری آنها تأثیر میگذارد. در پایان، دریافتیم که کمالگراییهای مبتنی بر خود و اجتماع با ساختار خود زبانآموزان رابطه معناداری دارد. همچنین، یافتههای پژوهش مشخص کرد که به واسطه خودهای موجود، در فراگیران زبان دوم، یک رابطه ساختاری از کمالگرایی تا اضطراب یادگیری زبان دوم -بر پایة پیشرفت زبان انگلیسی آنها- وجود دارد.
Published Version
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have