Abstract
اسطوره در جهان همواره با حوزه قدرت و هویت رابطه تنگاتنگی داشته است. نقش آن نیز در ایران مستثنی از این وضعیت نیست، چراکه تاریخ جغرافیای ایران همواره زایشگر اساطیر گوناگون بوده است. امرسیاسی و سیاست نیز در پیوند با این وضعیت قرار داشته و هیچ‌گاه به‌دوراز اسطوره گرایی قرار نبوده است. اساطیر موجب تداوم و بازتولید رفتاری بویژه از طریق کهنالگوهای جمعی‌اند، این کهن‌الگوها در طول تاریخ تداوم داشته و در حافظۀ تاریخی و ناهشیار جمعی باقی‌مانده‌اند. متون کهنی چون اوستا متأثر از اسطوره و تولیدگر اسطوره‌های نو به اشکال مختلف در زندگی و قدرت می‌باشد. بطور نمونه؛ کهنالگوهای قهرمان، پیرفرزانه، آنیما و آنیموس و امثالهم بر امرسیاسی در ادوار تاریخی مختلف ایران اثر گذاشته و در تحولات آن نقش داشتند. بر همین روال امروزه نیز سیاست و هویت اثرپذیری زیادی از اسطوره گرایی دارد، که از طریق حافظه جمعی جریان دارد. به نظر می‌رسد این وضعیت در ایران با شدت بیشتری همراه است.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
