Abstract
هدف از انجام این پژوهش، بررسی و نقد آرای پیشین در پیوند با تمایز میان زبان و گویش و بررسی وضعیت گونۀ گیلکی از دو دیدگاه زبانشناختی و غیر زبانشناختی است. دادههای این پژوهش کیفی، بر پایة شم زبانی نگارنده و در صورت لزوم، با مراجعه به سخنگویان بیشتر و منابع مکتوب گیلکی گردآوری شدهاند. نخست، نشان دادیم که هیچ گونه اجماعی بین زبان‌شناسان در مورد معیارهایی که بتوان بر اساس آن‌ها وضعیت گونه های زبانی را تعیین کرد وجود ندارد و معیارهای پیشین مطرح شده دچار اشکالهای اساسی هستند. سپس، استدلال کردیم که با توجه به شرایط حاکم زبانی، اجتماعی، سیاسی و با توجه به کارکرد گیلکی در جامعۀ زبانی ایران، این گونۀ زبانی از منظر غیر زبانشناختی گویش محسوب میشود؛ اما از منظر زبانشناختی، گیلگی زبان است، زیرا تفاوتهای متعدد آوایی، صرفی، نحوی و معنی شناختی/ کاربردشناختی بین گیلکی اشکورات و فارسی معیار و حتی در مواردی بین گونه های مختلف گیلکی وجود دارد و این تفاوتها سبب میگردد که فارسی زبانان قادر به فهم سخنگویان گیلکی اشکورات نباشند. بنابراین، یافته‌های حاصل از بررسی وضعیت یک گونۀ زبانی از منظرهای متفاوت ضروتا یک‌دیگر را تأیید نمی کنند و میتوانند در تعارض با یک‌دیگر باشند.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
