Abstract
هدف: بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر احساس حقارت دختران نوجوان خانوادههای طلاق. روش: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری، شامل کلیهی نوجوانان دختر خانوادههای طلاق شهر کرمانشاه در مقطع سنی 18-15 سال میباشد، که در مدارس مقطع متوسطه در سال تحصیلی (95-94 ) مشغول به تحصیل بودند. به همین منظور با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای، تعداد 18 نفر از دانشآموزان خانوادههای طلاق انتخاب شدند و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایشی در 8 جلسهای طرحواره درمانی شرکت داده شده و گروه گواه بدون دریافت آموزش در نوبت انتظار قرار گرفتند. ابزار اندازهگیری پرسشنامهی احساس حقارت بود. دادههای بدست آمده از طریق تحلیل کوواریانس تک متغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: بین دو گروه از نظر احساس حقارت تفاوت معنیداری وجود دارد و میانگین گروه آزمایش از گروه گواه کمتر بود. یافتههای این پژوهش نشان دهندة اثربخشی رویکرد طرحواره درمانی بر احساس حقارت دختران نوجوان خانوادههای طلاق بود.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have