Հայր-որդի խնդիրը Ջոն Ափդայքի «Կենտավրոս» վեպում

Abstract

Հայր-որդի խնդիրը բոլոր ժամանակներում է արդիական: Այս թեմայով գրվել են շատ ստեղծագործություններ (Ի. Տուրգենև «Հայրեր և զավակներ» (1862), Գ. Բ. Մարկես «Հար-յուր տարվա մենություն» (1967), Ու. Շեքսպիր «Արքա Լիր» (1606) և այլն), և դրանց շարքում իր ուրույն տեղն ունի Ջ. Ափդայքի «Կենտավրոս» վեպը: Վեպի տարբեր շերտերում ներկայացված բազում թեմաների շարքում ծնողների և զավակների հարաբերությունները, թերևս, ամենալայնն ու բազմաշերտն է: Թեև վեպում շեշտը գերազանցապես Քոլդուելի և Փիթըրի հարաբերությունների վրա է, սակայն դրանք հարկ է մեկնաբանել մի շարք այլ հարաբերությունների համեմատությամբ ու համադրությամբ, ինչը թույլ կտա տեսնել նյութի առավել բազմակողմանի պատկերը: Հոդվածում ընտրված թեման ներկայացված է երկու ենթախորագրերի ներքո, որոնք դիտարկում են հայր-որդի հարաբերությունները ֆիզիկական, մտավոր, հոգեբանական ու հոգևոր վեկտորներով՝ հընթացս ներկայացնելով մյութոսում առկա միջանձնային հարաբերությունների ու 20-րդ դարի ամերիկյան իրականության մեջ ապրող անձանց հարաբերությունների զուգորդումները: The theme of fathers and sons has always been relevant. Many literary works have been written on this topic (I. Turgenev “Fathers and Sons” (1862), G. G. Márquez “One Hundred Years of Solitude” (1967), W. Shakespeare “King Lear” (1606), etc.), and a novel that has its unique place in this range is “The Centaur” by J. Updike. In the range of various topics discussed in different layers of the novel, probably the widest and the most multilayered topic is that of the relationships between fathers and sons. Though the concentration in the novel is principally on the relationship between Caldwell and Peter, it needs to be analyzed in comparison and relation to other relationships present in the novel, which will create a multifaceted image of the theme discussed. The chosen topic is represented under two subtitles, which observe the relationships between fathers and sons in physical, mental, phsychological, and spiritual aspects, combining this with the representation of associations of the interpersonal relationships present in the myth and those present in 20th century American reality. Тема отцов и сыновей всегда была актуальна. На эту тему написано множество лите-ратурных произведений (И. Тургенев "Отцы и дети" (1862), Г. Г. Маркес "Сто лет одиночества" (1967), У. Шекспир "Король Лир" (1606) и т.д.), а романом, занимающим свое уникальное место в этом ряду, является "Кентавр" Дж. Апдайка. С точки зрения тематических спектров рассматриваемых в разных пластах романа, самой широкой и многослойной, пожалуй, является тема взаимоотношений отцов и сыновей. Хотя основное внимание в романе уделяется отношениям между Колдуэллом и Питером, их необходимо анализировать в сравнении и с взаимосвязими с другими отношениями, присутствующими в романе, позволая создать многогранный образ обсуждаемой темы. Выбранная тема представлена в двух подзаголовках, которые рассматривают отношения между отцами и сыновьями в парадигме физических, психологических и духовных аспектах, паралелльно сочетая их с межличностными отношениями, присутствующих в мифе и в американской действительности XX века․