مطالعه کانی شناسی و فرآیندهای اسکارنی شدن در اسکارن مس- آهن آوان، شمالخاور خاروانا، شمال باختر ایران

Abstract

اسکارن مس- آهن آوان در نتیجه نفوذ باتولیت گرانیتوئیدی قره داغ به‌ داخل سنگهای کربناته ناخالص کرتاسه بالایی تشکیل شده است. اسکارن آوان متشکل از پهنه های مرمر، اگزواسکارن و اندواسکارن بوده و بخش اصلی آن پهنه اگزواسکارن، است. بررسیهای کانی شناسی بیانگر آن است که پهنه اگزواسکارن شامل زیرپهنه های گارنت اسکارن، پیروکسن- گارنت اسکارن و کانه اسکارن است. مهمترین کانی کالک سیلیکاته بی آب در پهنه اگزواسکارن، گارنت و ترکیب آن اوگراندیتی (Ad53-89) است. برخی بلورهای گارنت، منطقه‌بندی دارد و ترکیب آنها به طرف حاشیه‌ها به آندرادیت خالص (Ad99) میل می‌کند. کلینوپیروکسن موجود در زیرپهنه پیروکسن- گارنت اسکارن از نوع دیوپسید (Di75-96) است. زیرپهنه کانه اسکارن از کانه‌های مگنتیت، هماتیت، پیریت، کالکوپیریت، بورنیت، مالاکیت و گوتیت تشکیل شده است. وجود میزان محدود ولاستونیت در مجموعه کانی شناسی اسکارن آوان، هم‌رشدی بلورهای گارنت و کلینوپیروکسن و نبود هاله واکنشی بین این دو کانی و نبود بافتهای جانشینی نشان‌دهنده آن است که این کانیها به‌صورت هم‌زمان در محدوده دمایی C°600- 430 و فوگاسیته اکسیژن بیشتر از 10-26 تشکیل شده‌اند.