Bu çalışmada CA (%100 Cu-Al2O3), CNZA15 (%85 Cu-Al2O3+%15 Ni-Zn-Al2O3), CNZA30 (%70 Cu-Al2O3+%30 Ni-Zn-Al2O3) ve CZA (%100 Cu-Zn-Al2O3) olmak üzere 4 farklı kompozisyondaki kaplama tozu kullanılarak farklı kalınlıklardaki Cu esaslı metal matris kompozit (MMK) kaplamalar düşük basınç soğuk dinamik gaz püskürtme (SDGP) prosesi ile 7075 alüminyum alaşımı (AA) üzerinde üretilmiş, kompozisyon ve kalınlığın kaplamaların mikrobiyolojik korozyon davranışları üzerindeki etkisi araştırılmıştır. X-ışını difraksiyonu (XRD) paternleri ile kaplama tozları ve bu tozlardan üretilen kaplamaların benzer faz içeriklerine sahip olduğu bulunmuştur. Ayrıca kaplama prosesi esnasında tozların yüksek sıcaklıklara (T>~300°C) maruz kalmadığı ve termal etkinin herhangi bir faz dönüşümüne neden olmadığı sonucu ortaya çıkarılmış ve enerji dağıtıcı X-ışını spektrometresi (EDS) ile donatılmış taramalı elektron mikroskobu (SEM) kullanılarak doğrulanmıştır. Diğer taraftan optik mikroskop (OM) ve SEM analizleri ile kaplama mikroyapılarında baskın metal matrisin bakır olduğu ve Al2O3 partiküllerinin metal matrisine homojen bir şekilde dağıldığı tespit edilmiştir. Mikrobiyolojik korozyon testleri bir Gram-negatif bakteri olan Pseudomonas aeruginosa ve bir küf türü olan Aspergillus niger referans strainleri kullanılarak gerçekleştirilmiştir. İnkübasyon süresi sonunda en etkili antibakteriyel ve antifungal etkiyi CZA kaplamaları göstermiştir. Ayrıca CZA kaplamaları için Aspergillus niger ortamında inhibisyon zonu tespit edilmiş ve zon çapı 7 mm olarak ölçülmüştür. Sonuçlar kaplamaların mikrobiyolojik korozyon davranışları üzerinde kompozisyonun etkili olduğunu ve hem bakteri hem de küf ortamında CZA kaplamalarının başarılı sonuçlar ortaya çıkaracağını göstermiştir.

Cıvatalı bağlantı elemanları günümüzde birçok mekanik uygulamada sıklıkla kullanılmaktadır. Özellikle kritik uygulamalarda, kilitleme yükü değeri, montajlanan parçaların yaşam ömrü için önem arz etmektedir. Cıvatalı bağlantı elemanları tekrar kullanılabilir elemanlar olmasına rağmen sürtünme katsayılarındaki değişim, her sıkım esnasında kilitleme yükünün giderek düşmesine sebebiyet vermektedir. Bu durum, özellikle kilitleme yükünün önem arz ettiği uygulamalarda, beklenmedik sonuçların meydana gelebileceğini ortaya koymaktadır. Çalışma kapsamında, bağlantı elemanlarının tekrar kullanımı durumundaki sürtünme katsayısı değişimi deneysel olarak belirlenmiş ve bu veriler ışığında yüzey kayma mesafesi bazlı sürtünme değişim modeli geliştirilmiştir. Sayısal simülasyon çalışmalarında tekrar kullanım etkisinin göz ardı edilmesinden dolayı, bu etkinin tahmin edilebilmesine olanak sağlayan modellerin geliştirilmesine ihtiyaç duyulmaktadır. Elde edilen kayma mesafesi bazlı sürtünme modeli, cıvatanın 5. sıkım sonucunda göstermiş olduğu davranışı, sayısal simülasyon yazılımı ile tahmin edebilmiştir. Model sonucunda elde edilen tork çıktıları, deneysel veri sonucunda elde edilen veriler ile kıyaslanarak hata payları çıkarılmıştır. Kayma mesafesi bazlı sürtünme modelinin, sürtünme katsayısının sabit kaldığı varsayımına dayanarak gerçekleştirilen simulasyonlardan elde edilen çıktı torkundaki hata payını, %19,5’ den %4,48’e düşürdüğü gözlemlenmiştir.

The Traveling Salesman Problem (TSP) is a well-known combinatorial optimization problem that has various implications in a variety of industries. Even the purest formulation of TSP has applications on from logistics routes to microchip manufacturing, unexpectedly, it can be used on DNA sequencing with slight modification as a sub-problem. In this paper, two versions of TSP were studied, a classical TSP and the TSP containing traffic congestion data. Two state-of-the-art solution methods were used, Ant Colony Optimization (ACO) and Beam-ACO. These algorithms were hybridized with 2-Opt local search and their performances compared on the same benchmark instances. The experimental results show the efficiency of Beam-ACO compared to ACO.

Bu çalışmada, Ukrayna/Kharkiv şehri üzerinde gözlemlenen 29 Mart 2006 tarihindeki parçalı güneş tutulmasına, iyonküre kimyasında önemli reaksiyonlardan biri olan ‘O+ + O2 → O2+ + O’ çarpışması için hesaplanan ortalama serbest yol verilerinin tepkisi incelenmiştir. Hesaplamalarda kullanılan datalar, NRLMSISE-OO atmosfer modelden ve Kharkov saçılma radarından elde edildi. Bu çalışmanın konusu olan ortalama serbest yol verilerinin hesabında kullanılan çarpışma tesir kesitleri, klasik metot kullanılarak hesaplanmıştır. Elde edilen sonuçlar neticesinde, ortalama serbest yolun iyonküresel yükseklik artışı ile arttığı görüldü. Tutulma gününde ortalama serbest yol değişimlerinde görülen karışıklıkların, üst yüksekliklere doğru azaldığı tespit edildi. Bu durumun sebebinin, reaksiyonu oluşturan nötr O2 yoğunluğunun artan yükseklikle beraber azalması ve alt iyonküresel bölgelerdeki dış mekanizmaların daha etkin olması gibi sebeplerden dolayı kaynaklandığı söylenebilir. Ortalama serbest yol modeli sonuçları neticesinde minimum değerler tutulma zamanı içinde görüldü.

Toprak dolgu baraj yıkılmalarının çoğu üstten aşma ve borulanmadan kaynaklanmakta ve ciddi can ve mal kayıplarıyla sonuçlanabilmektedir. Bu sebeple, baraj yıkılmasıyla oluşan taşkının ilerleyişinin incelenmesi ve riskli alanların tespiti, mansap bölgesinde oluşabilecek zararların önceden belirlenmesi ve önlenmesi açısından önem arz etmektedir. Bu çalışmada, homojen toprak dolgu barajların üstten aşma ve borulanma sebebiyle yıkılması sonucu oluşan taşkının ilerlemesi ve baraj gövdesinden taşınacak sedimentin taşkın dalgası ile mansaptaki hareketi deneysel olarak incelenmiştir. Baraj gövdesi, medyan tane çapı 0,441 mm olan sediment kullanılarak 30 cm yüksekliğinde, 2 m genişliğinde inşa edilmiştir. Baraj gövdesi, standart bir teknikle sıkıştırılmış her biri 10 cm yüksekliğe sahip üç kattan meydana gelmektedir. Deneyler 2 farklı noktadaki kamera ile kayıt altına alınmıştır. Deney sonunda limnimetre ile ölçülen sediment kalınlıkları verileri kullanılarak batimetri grafikleri elde edilmiştir. Borulanma nedeniyle barajın yıkılması, baraj rezervuarındaki suyun baraj gövdesindeki sedimenti mansap bölgesine taşıması ve kret genişliğinin zamanla azalmasından sonra başladığı için suyun üstten aşması durumundakine göre daha uzun sürmüştür. Taşkın dalgası, üstten aşma deneyinde baraj gövdesinin orta kısmını mansap bölgesine taşımıştır. Borulanma deneyinde ise baraj mansap bölgesindeki erozyonun zamanla genişlemesi ile rezervuardaki suyun sağ sahile 60 cm mesafedeki en zayıf kesitten barajı yıkmaya başlaması, baraj gövdesinin sağ sahile daha yakın bölgesinin mansap bölgesine taşınmasıyla sonuçlanmıştır. Deney sonuçları taşkın dalgası ekseninde yayılan sedimentin kalınlığının daha az olduğunu göstermiştir. Borulanma deneyinde sızma-erozyon boyunca baraj gövdesinden taşınan sediment, taşkın dalgasının etkisini ve yayılımını azaltmıştır. Bu azalma, borulanma deneyinde baraj mansabına yayılan sedimentin kalınlığını arttırmış, üstten aşma deneyinde daha uzun ve daha geniş sediment yayılımıyla sonuçlanmıştır.

Press filter cake is a solid waste produced during sugar production process and includes carbonates and organic components. In this study, coal powder in different percentages (from 10 wt.% to 50 wt.%) was mixed with 35 wt.% press filter cake and 65 wt.% chamotte composition to produce porous anorthite ceramic products with different apparent porosity percentages. The anorthite phase was observed as the dominant crystalline phase in all fired samples. The firing shrinkage values sharply increased after adding higher than 40 wt.% coal powder to composition. In addition, apparent porosity values were changed from 49% to 70%. Compressive strength values reduced from 18 MPa to 1.73 MPa while percentages of ground coal were increasing. Microstructural analysis also showed that the porosity values of the sintered samples showed important changes depending on the amount of coal additive. The thermal conductivity values showed a reduction from 0.113 W/mK to 0.064 W/mK while increasing the percentage of ground coal. Micro-computed tomography (Micro CT) analysis was performed for 40wt. % coal powder added composition and the total porosity value was found as 60.2%.

Robot manipülatörlerinin eklem sayıları artmasıyla veya geometrik yapılarından kaynaklı manipülatörün ters kinematik analizinin yapılması zorlaşır. Bu durumda akıllı algoritmalara başvurulur. Bu çalışmada altı serbestlik derecesine (SD) sahip Mitsubishi Melfa RV-7FL-D robot manipülatörün ters kinematik analizi Gri Kurt Optimizasyon (GKO) algoritması ve Çoklu Denemeli Diferansiyel Evrim (ÇDDE) algoritması kullanılarak yapılmıştır. İlk adım için 3 adet senaryo tasarlanarak bu senaryolara ait hedeflenen konum değerleri belirlenmiştir. Ardından MATLAB üzerinde, çalışmada kullanılan robot manipülatörünün kinematiği matematiksel olarak modellenmiştir. Manipülatörün uç-efektörünün hedeflenen konuma gelmesini sağlamak için gerekli eksen açıları akıllı algoritmalar ile bulunmuştur. Geleneksel ve Geliştirilmiş GKO algoritmasıyla elde edilen sonuçlar ÇDDE algoritmasıyla elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmıştır. Optimizasyon sonucu alınan veriler değerlendirildiğinde ÇDDE algoritmasının çok daha hızlı eklem açı değerlerini verdiği sonucuna varılmıştır. Optimizasyon algoritmaları ile yapılan ters kinematik analizi için literatür taraması yapıldığında ÇDDE algoritmasının kullanıldığı bir çalışmaya rastlanmamıştır. Çalışma, ÇDDE algoritmasını kullanarak optimizasyonla ters kinematik analizinde literatüre katkı sağlamayı amaçlamaktadır.

Gravity gradients are useful to characterize near mass anomalies since they are much more sensitive to short wavelength anomalies than gravitational accelerations. Estimating gravity gradients from surface gravity data is based on numerical implementations of solutions to geodetic boundary value problem for determination of disturbing potential. One of methods to solve this problem is least-squares collocation which is basically based on data and a defined covariance function. This study deals with estimating gravity gradient tensor components from along track surface gravity anomaly data. The Least-Squares Collocation solution is based on a stationary local covariance function defined for the disturbing potential which allows upward continuation of the observations to a desired altitude. The modeling method is evaluated in using Earth Gravitational Model 2008(EGM2008) and real airborne gravity gradiometry data collected over Southern Texas, Oklahoma region. The results show that modeled gravity gradients estimated in both on the ground and at a certain altitude have basically good agreement with EGM08 gradients. Modeled gradients including horizontal components in the east-west direction exhibit some discrepancies in comparison to the airborne gradiometry data, which may be attributed to some measurement errors in the gradient data.