Turkic World Research Articles

Cavanşir Quliyevin “Əsgər Marşi” türk əsgəri musiqisi ənənələrinin davami qismində

The article provides a comparative analysis of the famous "Soldier's March" by Javanshir Guliyev with Turkish military music and with mehter marches that have traveled all over the world. The main goal is to dispel rumors about plagiarism of the "Soldiers' March" and clarify this issue. For this purpose, an intonation, modal analysis of the work was made, and the musical form of the march is compared with other samples of Turkish music. As an example, for comparison, the mehter marches were chosen which was written on the same words and similar in melody. As a result, it was found out that the Soldier's March is an original work and a product of the composer's creative intention. In addition, the oratorio "Nejip Fazil" is analyzed as an example of the implementation of the original author's idea, reintoning of the famous melody on a different, higher scale. Whole scenes based on the intonation of the famous march were found in this work, which are valuable for the entire Turkic world in terms of common ideas.

Қазақ тілінің түркілік сабақтастығы

Today, when the Republic of Kazakhstan at the turn of the century gained independence, the generalization of all historical and spiritual knowledge and their use for the good of the country is necessary for the formation and development of national consciousness. In this context, the language of the runic inscriptions as a source reflects the mentality of the ancient world and the archetypes of the historical evolution of the linguistic units of the Turkic languages. Consequently, the ancient linguistic data reveal the continuity of their historical development, the successive connection of the system of ancient Turkic languages with the system of modern Turkic languages, incl. modern Kazakh language. The above is confirmed by the results of scientific research of G. Aydarov, Doctor of Philology, professor, runologist, who managed to penetrate into the secrets of ancient inscriptions carved on stones and establish diachronic connections of ancient Turkic languages with Kypchak Turkic languages, with the Kazakh language and thereby prove, that the Kazakh language does not belong to the so-called «new» group of languages and that the history of the language is older than the history of the nation.Professor G. Aydarov is one of the first in Kazakh Turkic studies to investigate the heterogeneous linguistic system of the ancient Turkic and ancient Uighur languages, graphic, phonetic-phonological, lexical, morphemic-derivational and grammatical tiers of ancient languages, defining their features and successive ties with modern Turkic languages, including with the Kazakh language. As a confirmation, the author of the article considers the structural ontology of the Turkic word (monosyllabic and other models of the Turkic proto-root), in the study of which G. Aydarov made his invaluable contribution.It should also be noted: the assertion of the author of the article that the followers of G. Aydarov, in the study of the ancient Turkic languages, actively use the anthropocentric approach, which makes it possible to reveal new knowledge about the world and mentality of the ancient Turkic peoples, which are so necessary for understanding the historical development of the Turkic world

Reflection of Folk Healing in Kazakh and Turkish Oral Literature

Folk healing is one of the oldest, most important objects of the study of oral folk art. It is important to study the history, to determine the place of folk healing in science. In Kazakh folklore science, the roots of folk healing, known by various names, have their roots in the pre-Islamic Turkic belief system. At the root of the Kazakh traditional folk healing are the Kok-Tengri religion, shamanic beliefs / Baksanism. Folk healing, which plays a rather important role in our daily life, has developed so widely in the Turkic world that its application can be seen in any sphere of life. The purpose of this study is to study various analyses, opinions, approaches concerning folk healing, as well as the results of the study of Kazakh and foreign scientists regarding Kazakh folk healing. It is also possible to prove through the judgments of researchers that in the works of oral folk art accumulated over the centuries, one can also find reflections and experiences of our ancestors concerning everyday life, traditions, and a healthy lifestyle. The article discusses various names, definitions of the concept of folk healing in Kazakh and Turkish oral literature, examples, methods of treatment that are not found in other literary works about folk healing except the book Korkyt Ata, which is a priceless pearl of oral folk healing.

The Concept of Voice in Turkey Turkish

As one of the sources of the richness of expression in Turkish, the term ―voice‖ refers to the formation of the action according to the subject and the object. Voice is a grammatical category that regulates the relationship between the action and the participants in the event described in the action. Basically, certain suffixes shape the relevance of the action to the participants in the event. Knowing these subtleties of the language will enable the nation to show a presence in the field of science and culture by enabling it to be used more effectively and increasing the quality of communication. Due to a lack of consensus in the teaching of this structure that brings a subtlety of expression to Turkish, the level of learning could not go beyond the transfer of knowledge. To contribute to the understanding of the concept of voice at the level of skill acquisition, this study will attempt to reach general principles (albeit difficult) on a subject where there are many differences of opinion, conducting a simultaneous analysis, without mentioning historical changes and developments. It will seek answers to the questions that reveal the necessity of clarifying the boundaries of the subject, such as: ―Are voice suffixes constructive or inflectional suffixes? Is voice a term that depends on the suffix? Should the starting point be the suffixes or the meaning in the approach to voice? Should the verb voice be determined by the suffix? How many topics should the concept of voice be discussed under?

Meaning Changes from Khwarezm Turkish to Turkey Turkish: The Example of "Nehcü’l Ferâdîs"

Dil, iletişim aracı olmasının yanı sıra bir milletin kültürünü, yaşantısını ve algılayışını yansıtan en önemli ögedir. Dili tüm yönleriyle ele alan dilbilimin önemli bir kolu anlambilimdir. Anlambilim, dili anlam değişimleri açısından da ele almaktadır. Anlam değişmeleri; bir terim, kelime veya göstergenin başlangıçta karşıladığı anlamdan, çeşitli nedenlerin etkisiyle, zamanla başka bir anlama geçmesi olarak tanımlanır. Anlam değişmeleri genel olarak eş zamanlı ve art zamanlı olarak incelenmektedir. Kerderli Mahmûd Ali tarafından 759 (1358) yılından önce kaleme alınan Nehcü’l-Ferâdîs, Harezm Türkçesiyle kaleme alınmıştır. Eser gerek ses ve şekil bilgisi bakımından gerekse söz varlığı açısından farklı lehçelere ait özellikler taşımaktadır. Dil ve kültür tarihimiz açısından önemli bir eser olan Nehcü’l-Ferâdîs, didaktik olup kırk hadisi konu edinmektedir. Eser, didaktik özelliğinden dolayı sanat gayesi güdülmeden sade bir dil ile kaleme alınmıştır. Tarihî Türk lehçelerinden günümüze yapılan anlam değişimi çalışmalarının genellikle Eski Anadolu Türkçesinden Türkiye Türkçesine yapıldığı görülmektedir. Bu çalışmada Türkçenin Doğu kolunu temsil eden Harezm Türkçesiyle kaleme alınan Nehcü’l-Ferâdîs’te yer alan söz varlığı art zamanlı anlam değişimleri açısından ele alınmıştır. Anahtar Kelimeler: Nehcü’l-Ferâdîs, Harezm Türkçesi, art zamanlı anlam değişmeleri

Sultan II. Abdülhamid’in Yönetim Anlayışı ve Osmanlı Bürokratik Yapısındaki Yeri

Ne modern devlet sistemlerinin vazgeçilmez bir unsuru; çoğu zaman bir kangren çoğu zaman da olmazsa olmaz bir yapı olarak değerlendirilen bürokrasi, ne de Türk dünyasının en çok iz bırakan liderlerinden birisi olan Sultan II. Abdülhamid üzerine yapılan tartışmalar yakın zamanda bitecek gibi durmamaktadır. Bu çalışmada da II. Abdülhamid’in dış politikaya, iç politikaya, ekonomiye, eğitime, adalet hizmetlerine ve askeriyeye dair yönetim anlayışları incelenmiş ve bunların Osmanlı bürokratik yapısındaki yerlerine dair birtakım saptamalar yapılmıştır. Çoğu zaman istibdat yönetimi, tek adamlık, merkeziyetçilik ve gericilik ile birlikte anılan II. Abdülhamid’in Türk modernleşmesi sürecinde dizmiş olduğu kilometre taşları göz ardı edilmektedir. Nitekim o Osmanlı tarihinde ilk defa meclis açan ve ilk defa anayasa ilan eden padişahtır. Ancak tahta geldiği dönemde yönetimde bulunan yozlaşmış bürokrasi ile mücadelesi onu zaman zaman çelişkili kararlar almaya itmiştir. Özellikle Tanzimat sonrası Osmanlı’nın modernleşme furyasına kapıldığı bir dönemde kendisini bu hareketlerin tam ortasında bulan bürokrasinin modernleşmesi ilmi ya da teknolojik alanlardan ziyade kültürel alanda gerçekleşmiş ve bürokrasi giderek kendisini ayrıcalıklı bir konuma getirerek devletin otoritesini eline almıştır. II. Abdülhamid ise tahta geldikten sonra devlet otoritesini yeniden saraya bağlayarak, bürokrasi ile mücadele etmeye başlamıştır. Ancak bu mücadele bürokrasinin yok edilmesi amacıyla değil; keyfiyetten uzaklaştırılarak kurumsallaştırılması ve saraya sadakatin sağlanması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Birçok alanda modernleşme hareketlerinin fitilini yakan II. Abdülhamid, bürokrasinin de modernleştirilmesi adına çok önemli düzenlemeler yapmıştır. II. Abdülhamid’in dizayn ettiği bürokratik yapının mirasçısı ise Türkiye Cumhuriyeti olmuştur.

Cultural Heritage of Turkic-Speaking Peoples in World Collections: Historical Audio Recordings of The Berlin Phonogram Archive

In the countries of the Turkic world, for more than 100 years of using sound recording devices, a huge amount of various sound materials on the traditional musical art of the Turkic peoples have been accumulated, recorded by scientists from different countries, in different regions and on different media. The first historical sound recordings of the Turkic-speaking peoples, which are of significant historical, cultural and scientific value, are kept separately in various foreign archives and have not received a complete and comprehensive study. This article provides a brief presentation of the unique historical audio materials of the music of the Turkic-speaking peoples, which were collected by German scholars at the beginning of the 20th century and are stored in the Berlin Phonogram Archive.

The Frequency of Use of Sounds in Historical Turkish Dialects and Turkey Turkish

Türk dili, dünyada yaşayan en eski diller arasında yer almaktadır. Türk dilinin yazılı belgelerle takibi Orhun Yazıtları ile 8. yüzyılda başlamıştır. Sonraki yüzyıllarda Türk milletinin farklı coğrafyalara dağılmasıyla Türk dili de yayılma, değişme ve gelişme göstermiştir. Bu yayılım süresince ünlü ve ünsüz seslerin her dönemde kelime başı, kelime içi ve kelime sonunda kullanımları ve kullanım oranlarında değişiklikler olmuştur. Gökçen Durukoğlu, Köktürk Türkçesi, Uygur Türkçesi, Karahanlı Türkçesi, Harezm Türkçesi, Kıpçak Türkçesi, Çağatay Türkçesi, Eski Oğuz Türkçesi, Osmanlı Türkçesi ve Türkiye Türkçesi dâhil olmak üzere Türkçenin ilk yazılı belgelerinin bulunduğu 8. yüzyıldan günümüze kadar olan dokuz dönemde belirlediği eserleri inceleyerek ünlü ve ünsüz seslerin kullanım sıklığını belirtmiştir. Toplamda 8971 kelime, kök, ek ayrımı yapılmadan metin içerisinde tekrar eden kelimeler tekrar sayılarınca esere dâhil edilmiştir. Seslerin kullanım sıklığı dönemler arasında karşılaştırılmış, grafikler ve yüzde oranlarıyla da gösterilmiştir. Bugüne kadar ünlü ve ünsüzlerle ilgili araştırmacılar tarafından birçok tanım yapılmış, görüş ortaya atılmış, çeşitli tez ve makale çalışmaları yürütülmüştür; fakat şimdiye kadar bu seslerin oranlarını dönemlere göre kelime başı, kelime içi ve kelime sonunda tespit eden benzer bir çalışma bulunmamaktadır.

The comparison with the Gagauz Turkish and formal language of Turkey Turkish Syntax.

Gagauz Türkleri bugün Moldova, Ukrayna, Kazakistan, Azerbaycan, Yunanistan, Bulgaristan, Romanya ve Türkiye’de dağınık olarak yaşamaktadırlar. 1979 ve 1989 nüfus sayımlarında Beyaz Rusya, Özbekistan’da da Gagauzların yaşadığı tespit edilmiştir. (Güngör-Argunşah, 1998: 12)Yoğunluklu olarak yaşadıkları bölge ise Moldova’ya bağlı Gagauz Yeri Özerk Bölgesi’dir. Gagauz Türkçesi yönlere göre Güney Batı grubuna, kavimlere göre ise Oğuz grubuna dâhil olup Türkiye Türkçesi’nin Rumeli ağızlarına en yakın olan Türk lehçesidir. Peçenek, Oğuz, Kıpçak ve Selçuklu Türkleri tarafından Türkleştirilmiş Dobruca bölgesi’nde Hristiyanlaşmış bir Türk ailesinden gelen Balık, burada bir Oğuz (Gagauz) devleti kurmuştur.(Güngör-Argunşah, 1998: 32-33) 130 yıl yaşamış olan ve bir daha kurulamayan bu devlet, 1389’da Sultan I. Bayezid’in akınlarıyla Osmanlı Devleti yönetimine girmiş ve İstanbul Patrikhanesine bağlı olarak bağımsız bir ekzarhlık halinde kurulmuş olan bağımsız Oğuz Devleti de ortadan kalkmıştır. (Manov, 2001: 25) Tarih sahnesinde Uz ismiyle anılan toplumun da Gagauzlar olduğu varsayılmaktadır. 17. yy.da Bulgaristan’ı gezen Evliya Çelebi Bulgaristan’ın kuzeydoğusuna “Uz Eyaleti” demektedir. (Manov, 2001: 10) Bu eyaletin bir Gagauz devleti olduğu kanısı yaygın olmakla birlikte kesinlik yoktur. Bunlar dışında başka güçlerin bayrağı altında yaşayan Gagauzların dili, dış etkilere çok fazla maruz kalmış, gelişme güçlükleri çekmiş, konuşma dili boyutunda kalmış ve yazı dilini çok geç oluşturabilmiştir. Bu süreçte Gagauz Türkleri ve Türkçesinin en büyük sorunu varlıklarını sürdürebilmek olmuştur. Gagauz Türkçesi kelime dağarcığında, cümle yapısında ve öğe diziliminde kendisine en yakın yazı dili olan Türkiye Türkçesiyle ortaklıklar olduğu gibi farklılıklar da dikkati çekmektedir. Türkiye Türkçesi ölçünlü dilinde de kimi zaman heyecan veya onarım gibi sebeplerle devrik cümle kuruluşlarına rastlanmaktadır. Bu durumun Gagauz Türkçesinin en önemli ayırt edici özelliklerinden olan devrik cümle kuruluşlarıyla paralel olup olmadığı veya –varsa- kuruluş sebebinin farklılıkları tespit edilmeye çalışılacaktır. Biz bu çalışmamızda Gagauz Edebiyatından seçtiğimiz metinlerde cümle yapılarını ayrıntılı olarak inceleyecek, tamlamalar, birleşik cümleler, heyecan cümleleri gibi değişik yapıları ele alarak Türkiye Türkçesi ölçünlü dilinin öge dizilişiyle Gagauz Türkçesinin öge dizilişini mukayese edeceğiz.

Conflictul transnistrean în contextul reconfigurării ordinii mondiale / The Transnistrian conflict in the context of reconfiguring the world order

The process of transition from the unipolar world order, with the centre of power in Washington, to the multipolar one – with several centres of power, was determined by the emergence of some states, which assert themselves as new geopolitical poles in the architecture of world security. They are China, which is the main economic challenge to the USA, Russia, which, although it fails to assert itself as an economic power, is a military power, due to the potential of nuclear weapons that it still has since the Cold War, but also due to developments in the field of other modern weapons. In the future, we can expect the assertion of other states as poles of power: India, Iran, Brazil, the Republic of South Africa, etc. The evolution of Turkey is interesting: although it is a member of NATO (an organization in which the USA has a hard word in the decision-making structure), it tries to assert itself as a pole of power in the Islamic space (concerning the Arab world) and in the Turkish world (from Azerbaijan to Middle Asia).

The Post-Soviet Space and Turkey: The Results of 30 Years

The article scrutinizes the main results of the 30-year independent existence of the former Soviet republics under the conditions of modern political realities and the formation of a polycentric system of international relations, where regional states such as Turkey begin to exert an increasing influence on the ongoing processes. Based on the results of the analysis, the author comes to the conclusion that since the collapse of the Soviet Union, two trends have developed in the post-Soviet space: integration and disintegration. e main task of the Republic of Turkey in the post-Soviet region is to set the pro-Turkish model of integration of key Turkic states and to create the so-called “Turkic world” – a new subsystem of international relations under its auspices. In order to implement these plans, Ankara pursues three main goals in the post-Soviet space: to replace the “Turkic” with the “Turkish”; secondly, to bring loyal elites to power in the partner countries; and to concentrate the movement of resources within the framework of the “hub” ideology. Meanwhile, during its interaction with the former USSR countries Turkey has passed or is still passing through several stages: the “era of hope”, the “step-by-step era” and the “era of Turkish-centric integration”, which continues up to the present time and is expressed in exerting a significant influence on the Turkic actors.

Title Group in Turkey Turkish

Günümüzde artan araştırmacı ve araştırma sayısına rağmen Türkçe sözdiziminin çözülememiş birtakım sorunları bulunmaktadır. Bu sorunların bir kısmı bilgi, belge ve kaynak yetersizliğinden; bir kısmı ise daha önce ortaya atılmış fakat doğruluğu kabul görmemiş iddiaların tekrar edilegelmesinden kaynaklanmaktadır. Türkçe sözdiziminin hakkında kabul birliği sağlanamamış konularından biri de unvan grubudur. Başta terim adı olmak üzere tanımı, yapısı ve kuruluşu hakkında dilciler arasında bir görüş ayrılığı bulunmaktadır. Ayrıca dilbilgisi kaynaklarında bu kelime grubunu oluşturan iki unsurdan biri olan unvan unsurunun içeriği de pek aydınlatıcı değildir. Unvan grubu ile ilgili söz konusu ihtilafların esas sebebi, daha önce ortaya atılmış fakat doğruluğu kabul görmemiş iddiaların sorgulanmak yerine bazı dilcilerce doğru kabul edilerek günümüze kadar tekrar edilegelmesidir. Bu çalışmada unvan grubu, Türkçe’nin söz dizimi özellikleri ile tarihî gelişim ve değişim süreci esas alınarak bütün yönleriyle incelenmiştir. Öncelikle söz konusu kelime grubu tanımı, terim adı, kuruluşu, yapısı, unsurları ve içerikleri, yazılışı, cümle ve kelime grupları içerisindeki yeri ile cümledeki görevleri bakımından ele alınarak bütün özellikleri belirlenmiştir. Daha sonra bu özellikler Türk edebiyatının seçkin eserlerinden alınan cümlelerle örneklendirilmiştir. Böylece unvan grubunun tüm özelliklerinin belirlenmesine, hakkında eskiden beri tekrar edilegelen doğruluğu tartışmalı bilgilerin düzeltilerek doğru öğrenilmesi ve öğretilmesi ile bu kelime grubuyla ilgili kabul birliği sağlanmasına katkıda bulunulmaya çalışılmıştır.

TURKEY’S STRATEGY IN RUSSIA, CENTRAL ASIA AND CHINA TODAY AND TOMORROW

The Republic of Turkey has entered what may be the most complicated period in its modern history; its ambitions are on the rise; its final aim to become one of the pillars of the world order is a challenging one. The paper analyzes the present and future of Turkish policy towards the Russian Federation, Central Asia and the People’s Republic of China. Turkey’s relations with Russia can be described as mutually beneficial cooperation in many spheres. The sides demonstrate their skills when compromises are required in complex situations or even conflicts. They are invariably found despite the sides’ diverging interests in the Middle East, the Southern Caucasus and Central Asia. Special attention is heeded to the mid-term prospects of cooperation between Turkey and the Eurasian Economic Union (EAEU) up to Turkey’s possible membership. In Central Asia, Turkey’s strategy relies on essential mechanisms of Turkic integration realized by many means, including the Cooperation Council of Turkic-Speaking States (the Turkic Council), and on the specifics of Turkey’s relationships with each of the five Central Asian states. It seems that trade, economic and investment cooperation between Turkey and the Central Asian states are treated as priorities along with the expected emergence of the Turkic World in the mid-term. In this context, convergence of interests of the Turkic and Eurasian integration is especially important. As could be expected, the paper pays a lot of attention to the Chinese policy towards Turkey and connectivity between the Turkish Middle Corridor and the Chinese Belt and Road Initiative. While the contradictions between Turkey and its Western neighbors are growing increasingly vehement, Ankara and Beijing are consolidating their economic, energy, transport and logistic cooperation. At the same time, we should bear in mind that the so-called Uyghur issue is in the way of the otherwise smooth process of rapprochement. Keywords: Republic of Turkey, Russian Federation, EAEU, China, Belt and Road Initiative, Kazakhstan, Middle East, Cooperation Council of Turkic-Speaking States.

Populism in the Foreign Policy of the Turkish Republic

The paper explores the role and peculiarities of the populism in the modern foreign policy of the Republic of Turkey. Populism became especially popular in Turkeys foreign policy discourse when the Justice and Development Party came to power in 2002 and R.T. Erdoğan as President in 2014. Special attention is paid to R.T. Erdoğans populist statements made in the context of the key foreign policy ideologies - Neo-Ottomanism, Neo-Panturkism and Islamism. The propaganda of Neo-Ottoman ideas is aimed at restoring Turkey to its former Imperial greatness. The ultimate goal of Turkeys populism in Turkic states is to form a new Turkish-centric subsystem of international relations - the Turkic world. Turkeys Islamic populism within the country is primarily aimed at the conservative part of the population and at the world Islamic community on the international arena. The main task of such populism is the gradual abandonment of the principles of M.K. Ataturk and the secularism, as well as the formation of public opinion that Ankara is the center of the Islamic world. The author comes to the conclusion that Turkeys populism is quite effective and assists the ruling elite in achieving its foreign policy goals. In many ways, the success of Turkeys populism depends on the competent policy of its implementation by R.T. Erdoğan - a classic example of an Eastern politician with a charismatic type of leadership. However, the situation may change significantly in case of the power change in Turkey, emergence of a new leader and, consequently, new populist mechanisms.

TÜRKİYE TÜRKÇESİ AĞIZLARINDA YEMİN İFADELERİ

Türkiye Türkçesi ağızları zengin bir söz varlığına sahiptir. Geçiş dönemleri olarak adlandırılan doğum, evlilik, ölüm ile hayat boyu gerçekleşen acı-tatlı olaylar karşısında hissedilen duyguların sözcükler aracılığıyla dışavurumunu belgeleyen kalıp ifadeler bakımından sayısız örneği barındıran ağızlar, insanların çeşitli sebeplere bağlı olarak kullandıkları yemin ifadelerini de kapsamaktadır. Güven telkin etmek, iletişime geçilen kişi ya da kişileri söylediklerine inandırmak, ileri sürdüğü iddiasını kutsal olan/olmayan farklı temellere oturtarak güçlü kılmak gibi durumlar, insanı günlük konuşmanın akışı içinde yemin etmeye itmektedir. Bu makalede Türkiye Türkçesi ağızlarında kullanılan yemin ifadeleri ve bu ifadelerin oluşturduğu kalıplar ele alınacaktır. Yemin ifadelerine ait örnekler; Türkiye Türkçesi ağızları ile ilgili yapılmış doktora ve yüksek lisans tezleri, basılı kitaplar ve sahada yapılan derleme çalışmaları sonucunda kaynak kişilerden elde edilen bilgiler doğrultusunda açıklanacaktır. Yemin etmeye ilişkin örnekler; yeminin şekline, üzerine yemin edilen varlık, nesne, kavramların çeşitliliğine göre sınıflandırılarak detaylandırılacaktır. Yemin ifadeleri/kalıpları, Anadolu insanının kutsiyet atfettiği, önem verdiği ve manevi gücüne inandığı değerlerin belirlenmesine yardımcı olacaktır. Yemin ediliş şekli ve yemini oluşturan kalıpların yapıları, dilin insanlar tarafından etkileyici kullanımını da açığa çıkaracaktır.

MEDIEVAL PERSIAN AND TURKIC LITERATURES IN THE CONTEXT OF ISLAMIC RENAISSANCE

Comparative study of traditions formed within the Turkic and the Persian literatures in the context of Islamic renaissance is of great importance due to the fact that the Turkic and Persian peoples for a long time have been living together in a single political and economic area. Because of that they have more in common, rather than differences in the literature. Traditions laid by brilliant representatives of the literatures of the Turkic and Persian peoples such as Firdowsi, Nizami, Yusuf Balasaghuni, Akhmad Yugnaki, who contributed to development of the world culture, were developed by their followers in the latest periods. New generations of poets introduced new genres and themes into the literature, new trends and artistic approaches and thus enriched it. Classical Persian-Tajik poetry played an important part in emergence and development of the written poetic genre forms. Persian traditions were adopted and developed based on Turkic poetry by such authors as Lutfi, Sakkaki, Ata’i, Navoi, Babur etc. Many of them used the experience and learned from well-known poets not only of the Turkic world , but also those authors who wrote in Farsi.

Converbs in heritage Turkish: A contrastive approach

AbstractTurkish expresses adverbial subordination predominantly by means of converb clauses. These are headed by nonfinite verbs, i.e. converbs, which have a converb suffix attached to the stem. The different converbs express different aspectual relations between the subordinate and the superordinate clause, and they can be modifying or non-modifying. We analyse data from speakers of Turkish as a heritage language in Germany and the U.S. as well as monolingual speakers of Turkish in Turkey. The data come from two age groups: adults and adolescents. We show that unlike in canonical Turkish, converbs in heritage Turkish can be multifunctional, meaning that they can express both simultaneity and causality, for example. Furthermore, we show that converbs in heritage Turkish can be both modifying and non-modifying. As possible factors which might be responsible for such variation, we discuss language contact, sociolinguistic differences between the speaker communities (Germany vs. the U.S.) and age of the speakers.

Information on Ibrahim ibn Adham's life in written sources

The article considers data about the life of one of the first Sufis – Ibrahim ibn Adham, known for holiness in the Muslim world. The author set the goal – to study the life of Saint on the basis of source data. Biographical data is rather scarce. In Arabic-language sources there is data on the date of Saint death. The main source is oral narratives, which are used by aqyns, storytellers. Verbal texts among the people served as an excellent source in the creation of qissa. In the Turkic world, there was an idea of the worthiness of creating works on Shaykh Saints. In turn, the belief contributed to the emergence of many versions of “Qissa-i Ibrahim ibn Adham”. The value of the studying source lies in the fact that they raise moral and ethical standards that guided the Shaikh Saints in their activities. In the process of work, Kazakh, Uyghur and Turkish versions of the narrative and translations of hagiographic works into Turks were revealed, which indicates the wide distribution of such works. Interest in such texts remained until the 20th century. The rare collections of libraries in Almaty contain lithographic editions of the studied source. The sources identified in the process of work were studied in a comparative aspect, the works of well-known orientalists on Sufism were involved. The study contributes to the expansion of the source base on Sufism, the results achieved can be used not only by specialists of orientalists, but also by University teachers. Keywords: Islam, manuscript, life of a Sufi, translations of treatises, Central Asia.

Geopolitics of Russian-Turkish Relations in the Black Sea Region

The Black Sea region has a special geopolitical significance for at least two states - Russia and Turkey. In order to identify the key factors that complicate regional cooperation between the two countries, the article considers the main problems of Russian-Turkish cooperation in the Black Sea area under the conditions of post-crisis resumption of bilateral relations after the 2015 incident. Regional contradictions between Moscow and Ankara are largely caused by different positions on such issues as Crimeas joining to Russia, the regime of the Black Sea Straits as well as the policy of pan-Turkism pursued by Turkey towards the Turkic-speaking peoples of the region in the strive to form a Turkic world. In conclusion the authors explain the need to further strengthen versatile bilateral cooperation with Turkey and to pay special attention to security and humanitarian fields.

LATEST DEVELOPMENT OF THE ART OF BAKHSHI IN UZBEKISTAN

This article discusses the latest developments in the art of bakhshi ( bakhshi is a folk singer, performer of folklore among the Turkic peoples of Central Asia, usually performs at holidays ). It is also said that the parishioners in Khorezm were a form of shamanism, and that shamanism was one of the earliest stages in the formation of the art of bakhshi. In particular, the article emphasizes that in the research of A.N.Samoylovich Khorezmbakhsh is sang book epics, played dutar, bulamon, and noted that the XIX and early XX centuries were the most prosperous period of Khorezmbaxshi art. In Khorezm, the words shaman, ozon, bakhshi were used, and now the term bakhshi is widely used. The deification of the personality of the benefactor is due to the fact that they have a high memory and possess a word, a word. There is an opinion that the singing of epics to the accompaniment of drums by these professionals is associated with the X-XI centuries. This phenomenon may also be much older. The paintings in the “Harper’s Woman’s Room” in the ancient Khorezm fortresses may be the basis for this. The first historical figure in Khorezm (1115-1191) was Oshiq Aydin (Oshugiddin Umar Suhravardi), who is still the patron saint of baxshis. His personality is also deified. According to historical sources, Ashiq Aydin was a master of words and phrases and also a statesman. A pamphlet on music is also finished. Considering that he lived during the reign of Khorezmshahs, it is possible to understand that in those times there was a developed period of the art of baxshi. After the love affair, Aydin is the father of the ozone, shaman, and bakhshi Korkut, who became famous in the Turkic world. It is said that the XIX and early XX centuries were the most prosperous period of Khorezmbaxshi art. Keywords: bakhshi, epos, folklore, folk, poetry, Khorezm, Uzbek, song, kobiz, dutar.