Abstract
Parenting is sometimes seen as a gift or as a duty. In any case, it is the responsibility of the parent (adult) for a child, who should be given the opportunity for the fullest development and gaining happiness in his/her life. At the same time, parenthood gives man the opportunity to complete his/her happy fate. Can anyone be well prepared for parenthood and fulfill it well? Today, it is quite often posed the question of the right of disabled people to parenthood. Societies declaring the inalienable and equal rights of people with different types of disability in the face of having children by disabled people (especially with intellectual disabilities) are no longer so clearly unanimous. The abovementioned dilemmas are taken into consideration and presented in this article. The author presents stories of disabled parents – their dilemmas and problems faced every day. She draws attention to the “shadows” but also the “pros” of parenthood of disabled people.
Highlights
Jako pracującej matce, potrzebna jest pomoc w opiece nad synem – uzyskuje ją między innymi od rodziny, a czasem również od przyjaciół i znajomych, którzy, jak twierdzi, zajmują się dzieckiem, gdy jestem w pracy, bawią się z dzieckiem, czasem pilnują dziecka pod moją nieobecność
Rodzice z niepełnosprawnością czerpią ze swojego rodzicielstwa dużą satysfakcję i jest ono dla badanych źródłem radości, nawet jeśli radość ta nie pojawia się od razu po urodzeniu dziecka
Można by rzec, nie rzadziej i nie gorzej niż osoby pełnosprawne zdają egzamin z roli rodzica, zwłaszcza jeśli otrzymują dobre przygotowanie do rodzicielstwa oraz uzyskują pomoc i wsparcie w jego realizacji, w zależności od indywidualnych sytuacji życiowych, tak jak to jest w przypadku każdego człowieka będącego rodzicem
Summary
Rodzicielstwo postrzegane bywa jako dar lub jako obowiązek. W każdym przypadku jest odpowiedzialnością rodzica (dorosłego człowieka) za dziecko, któremu należy stworzyć warunki jak najpełniejszego rozwoju i osiągania szczęścia we własnym życiu. Jednocześnie rodzicielstwo staje się dla dorosłego człowieka – rodzica – szansą dopełnienia własnego szczęśliwego życia. Ich celem jest próba ukazania, na podstawie analizy indywidualnych przypadków, wybranych aspektów rodzicielstwa osób z niepełnosprawnością, pokazanie „cieni”, ale i „blasków” trudu zmagania się z codziennymi, zwykłymi dla każdego człowieka wyzwaniami stawianymi przez życie. Nastąpiła więc już mentalna zmiana w porównaniu z dawnymi eugenicznymi trendami drugiej połowy XIX i pierwszej XX wieku, gdy postępowym ideologom wydawało się, że najbardziej racjonalnym sposobem ochrony społeczeństwa przed niepełnosprawnością są zakazy prokreacyjne dla osób posądzonych o „niepełnowartościowość genetyczną”, ich sterylizacja czy nawet „eliminacja” Problem prawa osób z niepełnosprawnością do prokreacji, stanowiąc wciąż kontrowersyjną kwestię dotyczącą ich funkcjonowania w dorosłym życiu, jest pochodną powszechnego przekonania społeczeństwa o niskich kompetencjach osób niepełnosprawnych jako rodziców. Rodzicielstwo w niepełnosprawności jest bowiem możliwe i staje się faktem (Górnicka 2014, s. 93)
Sign-in/Register to view highlights & summary Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callMore From: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J, Paedagogia-Psychologia
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
