Abstract
Opracowanie skupia się na analizie i ocenie dyrektywy 2012/17/UE z 13 czerwca 2012 r. oraz jej implementacji do polskiego prawa, w tym skutków, jakie implementacja niesie dla rodzimych podmiotów gospodarczych. Dyrektywa 2012/17/UE ma na celu stworzenie ram prawnych połączenia rejestrów handlowych funkcjonujących w krajach członkowskich. Służyć to ma usprawnieniu wymiany informacji pomiędzy rejestrami o spółkach kapitałowych oraz oddziałach zagranicznych tych spółek, a także ułatwieniu transgranicznych procesów ich łączenia. Kluczowym elementem wprowadzonych zmian jest utworzenie systemu rejestrów handlowych, składającego się z rejestrów handlowych państw członkowskich, europejskiej centralnej platformy oraz portalu e-Sprawiedliwość (e-Justice). Nadal jednak najistotniejszą rolę odgrywać będą rejestry krajowe, a pozostałe elementy systemu stanowić narzędzia współpracy rejestrów. Stąd w ocenie autora opracowania modyfikacje wprowadzone w dyrektywie 2012/17/UE będą miały ograniczony wpływ na funkcjonowanie podmiotów gospodarczych na unijnym rynku. Nie oznacza to jednak, że implementacja przedmiotowej dyrektywy nie powinna stanowić szczególnego zainteresowania polskiego ustawodawcy. Starannie przeprowadzone zmiany w przepisach prawnych mogą bowiem przyczynić się do zwiększenia konkurencyjności polskiego systemu prawa spółek oraz spółek kapitałowych funkcjonujących w ramach tego systemu.
Highlights
This paper presents an analysis and evaluation of Directive 2012/17/EU of the European Parliament and of the Council of 13 June 2012 and its implementation into Polish law, including its effect on domestic companies
Directive 2012/17/EU aims to create a legal framework for the interconnection of business registers operating in the EU Member States
The interconnection of business registers serves to improve the exchange of information among different commercial registers of companies
Summary
Krajowe reguły funkcjonowania rejestrów handlowych[1] w państwach członkowskich UE są na obecnym etapie rozwoju prawa europejskiego mocno zróżnicowane[2]. Zdaniem Komisji Europejskiej działaniem niezbędnym dla przezwyciężenia opisanych przeszkód na terenie Unii było uchwalenie dyrektywy Parlamentu Europejskiego oraz Rady 2012/17/UE z 13 czerwca 2012 r.6. 11 Dyrektywa 2009/101/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 16 września 2009 r. 54 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich, Dz. Urz. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności w całej Wspólnocie, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich, Dz. Urz. W tym orzeczeniu Trybunał wskazał, że dyrektywa 89/666/EWG wyznacza standard maksymalny w odniesieniu do treści ogłoszeń i pism handlowych oddziałów spółek zagranicznych, a w konsekwencji nałożenie dodatkowych obowiązków przez państwo członkowskie jest sprzeczne z prawem UE. Omawiana dyrektywa ma co do zasady charakter minimalny, na co wskazują również niektóre z przepisów[24], umożliwiające państwom członkowskim rozszerzenie zawartych tam gwarancji ochrony wspólników i interesariuszy spółki
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
