Udogodnienia miejskie – element publicznego wymiaru zasobów mieszkaniowych

Abstract

W dyskusji o publicznym wymiarze zasobów mieszkaniowych ważnym elementem są miejskie udogodnienia. Stanowią one istotną część tak zwanego sąsiedztwa mieszkaniowego i są publiczne w tym sensie, że są źródłem korzyści zewnętrznych wpływających na użyteczność mieszkań i jakość zamieszkania w mieście. W konsekwencji kształtowanie miejskich udogodnień może wpływać pozytywnie na skuteczność prowadzonej polityki mieszkaniowej. Z punktu widzenia badań nad udogodnieniami miejskimi wyzwaniem pozostaje jednak stwierdzenie, które udogodnienia są pierwszoplanowe, a które drugorzędne w ocenie jakości zasobów mieszkaniowych. Ponadto w badaniach tych stosowane są nowe podejścia i narzędzia, pozwalające analizować zależności między zasobami mieszkaniowymi a udogodnieniami miejskimi. Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie o wpływ udogodnień miejskich na jakość zasobów mieszkaniowych. W pierwszej kolejności podejmuje próbę wyjaśnienia pojęć „udogodnienia miejskie” i „sąsiedztwo mieszkaniowe” oraz wskazania ich kluczowych typów i cech charakterystycznych. W dalszej części artykułu zaprezentowano wyniki badania zrealizowanego w Łodzi, prezentującego czynniki satysfakcji z zamieszkania w poszczególnych częściach miasta. Wyniki te pośrednio przyczyniają się do oceny skali wpływu udogodnień miejskich na postrzeganą jakość zamieszkania, jak również potencjalną zmianę miejsca zamieszkania. Otrzymane rezultaty mają charakter inicjalny i mogą stanowić punkt wyjścia do kolejnych, pogłębionych studiów.