The Issue of Criminalization of Drug Use in Sweden

Abstract

Στη Σουηδία, ο προσανατολισμός της πολιτικής για τα ναρκωτικά, άλλαξε γύρω στο 1980. Στο παρελθόν, η νομοθεσία αλλά και οι αστυνομικές αρχές έδειχναν να επικεντρώνονται περισσότερο στους παραγωγούς, τους εισαγωγείς και τους μεγάλους διακινητές. Η αλλαγή των προσανατολισμών είχαν σαν αποτέλεσμα μια μεταβολή ως προς την εστίαση , καθώς τώρα η προσοχή στράφηκε περισσότερο στον ίδιο το χρήστη κι αυτό εκδηλώθηκε με διάφορους τρόπους. Σε Πράξη της Εισαγγελικής Αρχής, το 1980, αναφέρεται ότι η κατοχή ναρκωτικών για προσωπική χρήση θα πρέπει να γίνεται αποδεκτή από την αστυνομία μόνο σε πολύ περιορισμένες περιπτώσεις. Από εκεί και πέρα η αστυνομία άρχισε να καταδιώκει τους χρήστες στο δρόμο κι ο αριθμός εκείνων που κρίθηκαν ένοχοι για αδικήματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά διπλασιάστηκε, μεταξύ των ετών και 1979 και 1981. Σύμφωνα με τη νέα θεωρία, που καθόρισε τις αλλαγές στις προτεραιότητες της αστυνομίας, ο χρήστης ήταν πλέον ο πιο αδύναμος κρίκος στην αλυσίδα οπότε, από τη στιγμή που ο χρήστης έβγαινε από τη μέση, θα μπορούσε να καταρρεύσει ολόκληρο το οικοδόμημα που συνθέτουν οι έμποροι, οι παραγωγοί και τα διεφθαρμένα πολιτικά καθεστώτα. Οι μεταβολές στην πολιτική για τα ναρκωτικά, εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο που δρομολογήθηκε με το σύνθημα του Σουηδικού Κοινοβουλίου, περί τα τέλη της δεκαετίας του ‘70, «Σουηδία: Μια κοινωνία απαλλαγμένη από Ναρκωτικά».