The effect of vitamin-d levels on prognosis of elderly patients treated in intensive care unit

Abstract

Giriş ve Amaç: Dünyada yaşlı nüfusun %50-60’ında vitamin D eksikliği vardır. Kritik hastalarda ise vitamin D eksikliğinin (25(OH)D<20ng/ml) prevalansı %70’i aşmaktadır. Bu çalışmada Yoğun Bakım Ünitesi(YBÜ)’nde takip ve tedavi edilen 65 yaş üstü; vitamin D verilen ve verilmeyen hastaların prognoz açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Kasım 2014-Nisan 2015 tarihleri arası hastanemiz YBÜ ’de takip ve tedavi edilen hastaların kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Enteral beslenen ve vitamin D desteği alan 20 hasta (Grup D), enteral beslenen ancak vitamin D desteği almayan 20 hasta (Grup K) arasında yoğun bakıma kabul sırasında(T1), 7.(T2) ve 15.(T3) günlerde ölçülen vitamin D, albümin, prealbumin, total lenfosit, CRP düzeyleri ve triceps kas kalınlığı açısından fark olup olmadığı değerlendirildi. Bulgular: İki grup demografik veriler açısından benzerdi. Grup D ile Grup K arasında T1,T2 ve T3 zamanlarında vitamin D düzeyleri, albümin- prealbümin düzeyleri, enfeksiyon oranları, mekanik ventilasyon süreleri, yoğun bakım yatış günü ve mortalite açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmazken T1 ve T2 zamanında total lenfosit(TLS) düzeyleri(p<0,05) vitamin D grubunda istatistiksel olarak anlamlı yüksek idi. Hastaların sadece T3 zamanında vitamin D ve diğer değişkenler ele alındığında ise APACHE II değerleri, MV gün, T3 albümin, T3 prealbümin ve T3 total proteinle istatistiki olarak anlamlı ilişki gözlendi. Sonuç: Çalışmamızda vitamin D verilen grupla verilmeyen grup arasında bazı değişkenlerde anlamlı fark gözlenmesi, prospektif ve daha fazla sayıda hasta ile yapılacak çalışmalar açısından yol gösterici olacağını düşünmekteyiz.