Abstract
Celem artykułu jest przedstawienie i analiza głównych problemów związanych z zakresem autorskich praw majątkowych do rozpowszechniania utworu. Punkt wyjścia stanowią zmiany, jakie zachodziły w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych w ciągu ostatnich dwudziestu lat. Zmiany te podyktowane były z jednej strony postępem technologicznym i powstaniem nowych sposobów eksploatacji utworów szczególnie w środowisku cyfrowym, a z drugiej – koniecznością dostosowania prawa polskiego do prawa Unii Europejskiej. W związku z tezą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, że harmonizacja w zakresie prawa do publicznego udostępniania utworu ma charakter maksymalny, w prawie polskim nie mogą istnieć żadne odstępstwa od standardu wyznaczonego w prawie Unii. W przypadku prawa do rozpowszechniania utworów oznacza to konieczność zapewnienia, że prawo to obejmuje te sposoby eksploatacji, które objęte są art. 3 dyrektywy 2001/29/WE o prawie autorskim i prawach pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym, zgodnie z wykładnią TSUE. Przedmiotem artykułu jest zatem omówienie najistotniejszych tez z bogatego orzecznictwa TSUE, a następnie przedstawienie kluczowych problemów, jakie na tle prawa Unii powstają w prawie polskim, w szczególności w odniesieniu do odtwarzania nadań w miejscach publicznych i kwalifikacji udostępniania linków.
Highlights
The aim of the article is to present and analyse the key questions concerning the scope of the right to communicate the works to the public under Polish law
The provisions of the Polish Act on Copyright and Related Rights concerning the public communication right has changed in the last two decades due to the implementation of the European Union law. It follows from the recent ruling of the Court of Justice of the European Union (CJEU) that the public communication right is fully harmonised in Article 3.1 of the Information Society Directive
In the last part the approach to the placing hyperlinks as an act constituting the public communications of works is compared in the Court of Justice of the European Union (CJEU)’s ruling and the approach by Polish court
Summary
Wart. 6 zawarto definicje pól eksploatacji, o których mowa w art. 50 pr.aut. W związku z obowiązkiem przyznania autorom w prawie krajowym prawa do tzw. udostępniania na żądanie, a więc uprawnienia związanego z eksploatacją internetową utworów, nowelizacją z 2002 r3. uporządkowano i skategoryzowano pola eksploatacji. W zakresie prawa do udostępniania na żądanie tekst polskiej ustawy jest w zasadzie identyczny z tekstem dyrektywy 2001/29/WE, w której w art. Na tle wyroku w sprawie OSA widoczne jest wyraźnie, co zresztą nie budziło szczególnych wątpliwości, że państwa członkowskie muszą zapewnić przynajmniej taki poziom ochrony jak przewidziany w art. 1 należy interpretować w ten sposób, że państwa członkowskie nie mogą przyznać podmiotom prawa autorskiego szerszej ochrony, w drodze ustanowienia przepisu przewidującego, że pojęcie publicznego udostępniania obejmuje szerszy zakres działań niż wymienione w tym przepisie. Że niewątpliwie w dyrektywie określono standard minimalny, a jednocześnie z wyroku w sprawie Svensson wynika maksymalny charakter harmonizacji w art. Że harmonizacja ta nie ma charakteru wyczerpującego, gdyż nie obejmuje wszystkich postaci publicznego udostępniania utworów, jakie mogą być objęte zakresem majątkowych praw autorskich w zakresie rozpowszechniania, wyłączając te formy, w których nie występuje tzw. Poziom harmonizacji przewidziany w dyrektywie ma kluczowe znaczenie, jeśli chodzi o stosowanie przepisów polskiego prawa autorskiego zgodnie z prawem Unii
Sign-in/Register to view highlights & summary Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
