Abstract
Przedmiotem artykułu są nomina propria (imiona, nazwiska, nazwy miejscowe i terenowe, chrematonimy), o proweniencji wołoskiej lub łemkowskiej, występujące na tzw. wewnętrznych pograniczach Polski w lokalnych polskich gwarach (oraz w polszczyźnie ogólnej) i pełniące funkcję „pogranicznych leksemów kulturowych”. Opisywane pogranicza to tereny leżące w Beskidzie Niskim (zwłaszcza Dukielszczyzna) oraz w Beskidzie Sądeckim (okolice Piwnicznej) zamieszkiwane po sąsiedzku (obecnie lub tylko do czterdziestych lat XX wieku) przez wiejską ludność polską i łemkowską. Występujące tu leksemy kulturowe to językowe łącza decydujące nie tylko o odrębności kulturowej badanego obszaru, lecz przede wszystkim o tworzeniu poczucia wspólnoty ludności pogranicza, która, bez względu na przynależność narodową, potrafi dzięki nim zrozumieć lokalny świat znaczeń i wartości.
Published Version
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have