Abstract
Τα αυτοθερμαινόμενα σκεύη, γνωστά στην ελληνική βιβλιογραφία ως «σαλτσάρια», συνιστούν ένα σύνθετο σκεύος της μεσοβυζαντινής περιόδου. Εμφανίζονται τόσο σε λευκό όσο και σε ερυθρό πηλό, με κυρίαρχη την παράκτια και αστική διασπορά στο χώρο της κεντρικής και ανατολικής Μεσογείου. Στην Αργολίδα και κυρίως στο Άργος, έχουν έως τώρα καταγραφεί 53 δείγματα που στην πλειονότητά τους φέρουν ομοιότητες με αντίστοιχα δείγματα από την Κόρινθο, την Αθήνα και τη Θήβα και θα μπορούσαν να χρονολογηθούν, βάσει παραλλήλων, κυρίως στον 10ο-11ο αιώνα. Θα απευθύνονταν πιθανώς σε μέλη της τοπικής ελίτ, συνιστώντας μια μαρτυρία για πιο «εξελιγμένες» διατροφικές συνήθειες στη βυζαντινή περιφέρεια.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.