Abstract
Artykuł analizuje technologię sonifikacji używaną w projektach artystycznych skoncentrowanych na wykorzystaniu roślin. Przytaczając historię rozwoju koncepcji biofeedbacku w pracach dźwiękowych z lat siedemdziesiątych XX wieku skupionych na badaniu roślin, autorka problematyzuje relację człowiek–obiekt w kontekście etyczności praktyk w przestrzeniach laboratorium i sztuki. Autorka koncentruje się na roli, w jakiej obsadza się obiekt badań, i na cechach, które przypisuje się organizmowi roślinnemu, by uznać go za partnera w procesie komunikacji.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
