Abstract
The system of Gacaca courts is a transitional justice system, implemented in Rwanda in order to bring to justice perpetrators of 1994 genocide and reconcile Rwandan society. Complexity of Gacaca’s objectives, its hybridity, and different possible perspectives for analysis lead to difficulties in formulating appropriate criteria for coherent assessment of the system. As the economic crisis in Rwanda was the most direct cause of escalation of violence in 1994 and economic problems in the country have been most often indicated by Rwandans and government officials as the most important problem in Rwanda following genocide the author turns to Gacaca’s contribution to economic growth as the most objective criterium to assess Gacaca’s success in transforming Rwandan society. Implementation of Gacaca and introduction of community service programme enabled the return to the society of a substantial part of the working-age population making the economic development of Rwanda possible.
Highlights
Przedmiotem niniejszego artykułu jest system sądów Gacaca wdrożony w Rwandzie w latach 2001–2012, będący odpowiedzią na zbrodnię ludobójstwa, która miała miejsce w tym kraju w 1994 r
Z opisu tego powinien wyłonić się obraz instytucji o złożonym charakterze, która służyć miała realizacji licznych celów, w tym przede wszystkim pociągnięciu do odpowiedzialności sprawców ludobójstwa, pojednaniu społeczeństwa rwandyjskiego i ujawnieniu prawdy o okolicznościach ludobójstwa
Po zakończeniu działań zbrojnych nowe władze w Rwandzie podjęły decyzję o pociągnięciu do odpowiedzialności sprawców zbrodni ludobójstwa oraz związanych z nią przestępstw, obejmując postępowaniami karnymi wszystkich możliwych do zidentyfikowania i ujęcia uczestników ataków, poczynając od organizatorów na wszystkich szczeblach władzy, przez podżegających do krwawych ataków pracowników prasy do indywidualnych „wykonawców” planu likwidacji ludności Tutsi
Summary
W okresie trzech miesięcy 1994 roku[1] doszło w Rwandzie do zmasowanych ataków na ludność cywilną, w wyniku których śmierć poniosło od 500.000 do 1.000.000 osób, w większości ludności Tutsi i umiarkowanych Hutu. Eksterminacja ludności Tutsi i umiarkowanych Hutu ustała wraz z zakończeniem wojny domowej stanowiącej tło dla ludobójstwa i przejęciem władzy w Rwandzie przez Rwandyjski Front Patriotyczny składający się z dawnych uchodźców Tutsi przebywających na terytorium Ugandy, a obecnie rządzącą w Rwandzie partię polityczną. Po zakończeniu działań zbrojnych nowe władze w Rwandzie podjęły decyzję o pociągnięciu do odpowiedzialności sprawców zbrodni ludobójstwa oraz związanych z nią przestępstw, obejmując postępowaniami karnymi wszystkich możliwych do zidentyfikowania i ujęcia uczestników ataków, poczynając od organizatorów na wszystkich szczeblach władzy, przez podżegających do krwawych ataków pracowników prasy do indywidualnych „wykonawców” planu likwidacji ludności Tutsi. Że z uwagi na skalę problemu oraz zdziesiątkowaną – po ludobójstwie – kadrę profesjonalnych prawników[6] sądy powszechne oraz MTKR nie byłyby w stanie wykonać zadania rozliczenia sprawców ludobójstwa. Funkcjonowanie tradycyjnych sądów gacaca ma podstawy wyłącznie w lokalnym prawie zwyczajowym
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.