Translate 
Abstract
Azja Środkowa, w tym także dawne republiki radzieckie, jest obszarem działalności nurtów dżihadystycznych, co wpływa destabilizująco na sytuację w regionie i potęguje zagrożenia ze strony ekstremizmu. Egzemplifikację tych mechanizmów stanowi widoczna w ostatnich latach aktywność tzw. Państwa Islamskiego Prowincji Chorasan, organizacji odpowiedzialnej za liczne przejawy działań terrorystycznych i werbunkowych. Przykładem tych zagrożeń był zamach przeprowadzony na obrzeżach Moskwy w marcu 2024 r. Artykuł ukazuje zarys rozwoju radykalnego islamu w regionie, co ilustrują kazusy Tadżykistanu i Uzbekistanu. W państwach tych od dawna uwidaczniają się ugrupowania integrystyczne, co związane jest ze wskazanymi w analizie uwarunkowaniami politycznymi i społecznymi. Artykuł przedstawia głównych protagonistów tego nurtu w kontekście oddziaływania tzw. Państwa Islamskiego Prowincji Chorasan. Wskazuje na mechanizmy rozwoju dżihadyzmu z perspektywy konwergencji ugrupowań wywrotowych i terrorystycznych, dysfunkcyjności państwa oraz katalizatorów procesu radykalizacji. Analiza opiera się na integracji analizy historycznej i metody przyczynowo-skutkowej oraz odwołuje się do teorii Marca Sagemana ujmującej dżihadyzm jako swoisty ruch społeczny bazujący na interakcyjnej sieci powiązań.
Published Version
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
