Abstract
Cardiale biomarkers, zoals natriuretische peptiden en troponinen, worden reeds routinematig in de humane geneeskunde gebruikt voor de diagnose, prognose en monitoring van hartaandoeningen. Hoewel ze ook in de kleine huisdierensector regelmatig bepaald worden om cardiologische en niet-cardiologische aandoeningen van elkaar te onderscheiden, is de literatuur omtrent het gebruik bij paarden beperkt. Bij paarden werd reeds een significante correlatie aangetoond tussen het ‘atrial natriuretic peptide’ (ANP), N-terminal ANP (NT-proANP) en de voorkamergrootte. Specifieke equine testen voor ‘brain natriuretic peptide’ (BNP) of ‘N-terminal BNP’ (NT-proBNP) bepaling ontbreken echter nog steeds. Troponinen (vooral troponine I) zijn meer uitgebreid bestudeerd bij het paard. Ze worden reeds gebruikt voor de diagnose van myocardschade en vervangen de minder specifieke lactaatdehydrogenase en creatinekinase iso-enzymen, waardoor het gebruik van deze laatste niet meer gerechtvaardigd is. Een laatste mogelijk belangrijke biomarker is aldosteron, maar aangezien slechts één studie bij paarden een correlatie aangetoond heeft tussen de aldosteronconcentratie en hartaandoeningen is uitgebreider onderzoek nodig.
Highlights
Over the last two decades, different hormones, enzymes and other proteins have appeared as markers for cardiac problems
Cardiac biomarkers, such as natriuretic peptides and troponins, are routinely used for the diagnosis, prognosis and monitoring of heart diseases. These biomarkers are determined in small animals to differentiate non-cardiac from cardiac diseases
A number of these proteins play an important role in assessing prognosis in cardiac patients, and the combination of these individual biomarkers will probably be used in the future as guidance for therapy; the so-called multimarker strategies (Böhm et al, 2011)
Summary
Over the last two decades, different hormones, enzymes and other proteins have appeared as markers for cardiac problems. Similar to the atrial natriuretic peptides, activation of proBNP1-108 results in cleavage of this molecule into a biologically inactive (NT-proBNP1-76) and an active component (BNP77-108) (Hall, 2005). Both BNP (12.1 min) and NT-proBNP (120 min) have a longer half-life than the atrial natriuretic peptides, which makes them better targets for diagnostic blood testing (Kemperman et al, 2004; Kimura et al, 2007). The homology between these molecules was first suggested in 1995, when antibodies against porcine BNP were utilized for the detection of BNP-like molecules in the equine atria (Mifune et al, 1995)
Sign-in/Register to view highlights & summary Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
