Assessment of suicidal behavior in bipolar disorder

Abstract

Amaç: Bu çalışmada düzenli olarak Bipolar Bozukluk tanısıyla izlenen hastalarda özkıyım davranışının, hastaların sosyodemografik ve klinik özellikleri, dürtüsellik ve çocukluk çağı travmaları ile ilişkisi araştırılmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya polikliniğimize başvuran Bipolar Bozukluk tanısıyla izlenen 91 hasta dahil edilmiştir. Çalışma verileri tarafımızca oluşturulan Duygudurum Bozuklukları Hasta Kayıt Formu, SCID-I, SCID-II, Young Mani Değerlendirme Ölçeği, Hamilton Depresyon Değerlendirme Ölçeği, Özkıyım Davranışı Ölçeği, Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği ve Barratt Dürtüsellik Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Tüm tanısal işlemler ve görüşmeler aynı psikiyatrist tarafından yapılmıştır.Bulgular:Çalışmaya dahil edilen 91 hastanın 52’si kadın, 39’u erkekti. Çalışmamızda 91 bipolar bozukluk hastasının 40’ında özkıyım girişimi öyküsü vardı. Özkıyım girişiminde bulunan grupta hastalık sürecinin daha çok depresif ve karma ataklarla seyrettiği, ataklar arası dönemde işlevselliğin kısmi etkilenmiş olduğunu ve psikotik özellikli daha ağır atak sıklığının daha fazla olduğunu bulduk. Bunun yanında iki grup arasında çocukluk çağı travmaları ve dürtüsellik için istatiksel olarak anlamlı ilişki bulamadık.Sonuç:Bipolar Bozukluk yaşam boyu süren ve işlevselliği büyük oranda bozan bir hastalıktır. Bipolar bozukluk yüksek oranlarda özkıyım girişimi ve tamamlanmış özkıyım ile ilişkilidir. Bu açıdan özkıyım davranışında bulunan hastalarla bulunmayan hastalar arasındaki sosyodemografik, klinik ve diğer değişkenlerin araştırılması ve olası risk faktörlerinin tespiti hastalarda gelişebilecek olası özkıyım davranışını önlemede etkili olacaktır.