Abstract

The article is a speculation on whether the category of women’s writing continues to be applicable and/or indeed operative. It is argued that the effectiveness of women’s writing lies in identifiable trends, mutual influences and its particular heritage. A brief historical outline of women’s writing and criticism defines feminist literature as articulated by feminist criticism, whereas women’s writing is seen as a broad field of literary studies hardly restricted by any framework of interpretations. Women’s writing is said to be a part of and active participant in the literary process as a whole, and as such offers particular explorations in literature that have been overlooked, ventures into new ways of treating common topics, notably identity. Through the analysis of examples from contemporary French and British women’s prose, the article claims that although complex and ambiguous, the category of women’s writing remains a valuable lens through which to look at literary narratives written by women.

Highlights

  • Raðytinës moterø kûrybos studijos yra paini literatûrologijos sritis

  • It is argued that the effectiveness of women's writing lies in identifiable trends

  • ambiguous, the category of women's writing remains a valuable lens through which to look at literary narratives written by women

Read more

Summary

Vilniaus universiteto Literatûros istorijos ir teorijos katedros doktorantë

Raðytinës moterø kûrybos studijos yra paini literatûrologijos sritis. Po didþiulio literatûros ðia tema Prancûzijoje ir Didþiojoje Britanijoje antplûdþio septintajame, aðtuntajame ir devintajame deðimtmetyje ðiuo metu jauèiamas tam tikras sàstingis[1]. Ankstesnës kartos feminizmo judëjimas, moterø literatûra bei feministinë kritika pasiekë nemaþai laisviø, taèiau, galimas daiktas, kartu sukûrë iliuzijà, kad viskas jau pasiekta. Kritikë teigia, kad ðiuo atveju apsimetinëjimà galima interpretuoti kaip herojës stiprybæ, pranaðumà ir vidiná pasiprieðinimà – ji mëgaujasi tuo, kuo neturëtø mëgautis, jos partneriui neþinant (jis tikisi apsimestiniø orgazmø, nes yra prie jø pripratæs). Prancûzø literatûros kritikës Nathalie Morello, Catherine Rogers ir Shirley Jordan pateikia visà sàraðà argumentø, árodanèiø, kad prancûzø bei britø literatûriniame pasaulyje moterys tebëra diskriminuojamos: kasmet iðleidþiama kur kas daugiau vyrø paraðytø kûriniø; kritiniuose leidiniuose bei populiariojoje spaudoje vienos raðytojos kûryba retai teaptariama atskirai, daþniausiai kelios autorës sugrûdamos á vienà skyriø ir iðsamiai kûriniø analizei neskiriama pakankamai dëmesio; moterø literatûra daþnai vertinama seksistiðkai ir nuvertinama dël autoriø lyties; jos kritika triviali[16].

Nuo feministinës iki moterø literatûros
Eglë Kaèkutë Summary
Full Text
Paper version not known

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call

Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.