Abstract
Charakterystyczną cechą egzegezy biblijnej Tomasza z Akwinu jest odwoływanie się do wielu wariantów tekstów Pisma Świętego. Wbrew obiegowym opiniom, Akwinata nie opiera się jedynie na jednym tekście (np. Wulgaty), ale zestawia ze sobą różne tłumaczenia i stara się w ten sposób odpowiadać na trudności wynikające z lektury tekstu biblijnego. Czasami jednak nie tyle zestawia kilka możliwych opcji interpretacyjnych, co wprost wybiera najlepszą. Widać w tym u niego staranie, aby dotrzeć nie tyle do odczytania samego brzmienia słów, co do sensu jaki zamierzył autor Pisma. W ten sposób ujawnia się jego rozumienie Objawienia, którego świadectwem jest Pismo Święte. Artykuł przedstawia najpierw podejście Akwinaty do tekstu biblijnego, widoczne w stosowanych przez niego procedurach egzegetycznych, gdy podkreśla braki w tekście lub możliwe inne lektury danego passusu, często sięgając do Ojców Kościoła, zwłaszcza za pośrednictwem Glossy, aby tam szukać wyjaśnień wątpliwości. Następnie zostaną przeanalizowane sytuacje, gdy Akwinata zgłasza różnice tekstualne (obiectio litteralis) i sam ustanawia gradację proponowanych rozwiązań, wskazując tym samym na kryterium ich wyboru
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callSimilar Papers
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
