Abstract
انتشار گازهای گلخانهای و اثرات آن بر گرمایش جهانی یکی از چالشهای جدی کشورهای توسعهیافته و درحالتوسعه محسوب میشود. بر اساس پیمان کیوتو، کشورهای مختلف موظف به محاسبه و اعلام میزان انتشار گازهای گلخانهای شدند. بررسی میزان انتشار گازهای گلخانهای کشورهای مختلف این امکان را فراهم میآورد تا ضمن ارائه تصویری از سهم کشورها در تولید گازهای گلخانهای، جایگاه ایران نیز در این مجموعه مشخص شود. این مقاله تلاش دارد تا میزان و ارزش انتشار گازهای گلخانهای اکسید نیتروس (N2O) و دیاکسید کربن (CO2) حاصل از دانه های روغنی تولیدی منتخب در ایران (سویا، کلزا، ذرت دانه ای و سایر دانه های روغنی) را با استفاده از مدل GHGE، برای سال زراعی 91-90 برآورد نماید. نتایج نشان داد استانهای خوزستان و زنجان به ترتیب، با تولید سالانه 49/341 و 004/0 تن، بیش ترین و کم ترین میزان تولید گاز گلخانهای N2O را در سطح کشور دارا میباشند. همچنین استانهای گلستان و هرمزگان نیز به ترتیب، با تولید سالانه 47/7841 و 24/0 تن دیاکسید کربن بیش ترین و کم ترین میزان تولید گاز گلخانهای CO2 را به خود اختصاص دادهاند. مجموع هزینههای انتشار گازهای گلخانهای N2O و CO2 کل کشور نیز حدود 331/27 میلیارد ریال برآورد گردید. باتوجه به یافته ها، اصلاح و تغییر شیوههای مدیریتی کشاورزی نسبت به سطح زیرکشت محصولات زراعی، مدیریت و افزایش کارایی کودهای ازته مصرفی در مزارع و توسعه سیاستهای کاهش میزان انتشار بههمراه مالیات زیست-محیطی انتشار گازهای گلخانه ای به سیاستگذاران این عرصه پیشنهاد شد.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
