اثر محلول پاشی برخی از عناصر غذایی بر خصوصیات کمی، کیفی و سال آوری درختان پسته

Abstract

چکیده پسته محصول استراتژیک در صادرات ایران به کشورهای دیگر بوده به منظور ارتقائ خواص کمی و کیفی این محصول آزمایشی در سال‌های 1383 و 1384 انجام گردید. تأثیر محلول پاشی تیمارهای تغذیه‌ای به منظور رفع محدودیت‌های موجود در جذب عناصر غذایی از طریق خاک و برطرف نمودن مشکل تناوب باردهی در درختان پسته رقم اوحدی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار بررسی گردید. در این آزمایش تیمار‌های شاهد (آب)، NPK، آهن، کلسیم، منیزیم، منگنز، روی، مس و تیمار کل (شامل کلیه عناصر بالا) در سه مرحله: پانزده روز بعد از تمام گل، زمان پرشدن مغز و یک ماه قبل از برداشت اعمال گردید. درصد خندانی و مغزداری میوه، شاخص عملکرد بر سطح مقطع شاخه، رشد رویشی، میزان کلروفیل برگ و عناصر موجود در برگ‌ها بررسی شد. درصد خندانی در تیمارها تفاوت معنی داری را نشان داد بطوریکه بیشترین درصد خندانی در تیمار کلسیم و کمترین آن در شاهد مشاهده شد. از نظر درصد پوکی و میزان کلروفیل برگ بین تیمارها تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. میزان عملکرد به ازای واحد سطح مقطع شاخه در دو سال 83 و 84 با هم تفاوت معنی داری داشت، بطوریکه در سال 83 بیشترین و کمترین میزان عملکرد به ترتیب در تیمار NPK و تیمار کل مشاهده شد. در سال 84 نیز بیشترین و کمترین میزان عملکرد به ترتیب در تیمار مس و تیمار کل دیده شد. رشد رویشی در تیمارهای مختلف تفاوت معنی‌داری داشت، بیشترین میزان رشد رویشی در تیمار مس و کمترین آن در تیمار کل دیده شد. درصد جذب عناصر توسط برگ در هر تیمار با شاهد و کل سنجیده شد. میزان ازت، فسفر و پتاسیم برگ در تیمارهای NPK و تیمار کل تفاوت معنی داری با شاهد داشت، بطوریکه میزان این عناصر در تیمار NPK و کل بیشتر از شاهد بود. میزان منگنز برگ نیز در تیمار کل و تیمار منگنز یطور معنی داری بیشتر از تیمار شاهد بود. واژه‌های کلیدی: پسته، سال آوری، پوکی، خندانی، عناصر غذایی، محلول پاشی